Kot senior – to przecież kociak… tylko troszkę później

Dla wielu ludzi „starszy” kot równa się dorosły czyli taki, który już nie jest puchatym kociakiem. A przecież 5 lat kocich = około 35 lat ludzkich. Czy 35 latka to starsza pani?

On jest już starszym człowiekiem – powiesz tak o mężczyźnie w wieku…. no właśnie? Ile lat ma „starszy człowiek” – 65? 60? A może 80? Kim jest? Jak żyje?

To zależy od jego przeszłości, od zasobności portfela, od zdrowia. A przecież w większości przypadków jest aktywny, interesuje się światem, troszczy o rodzinę, dba o zdrowie. Jeśli może – wyjeżdża, zwiedza kraj, świat lub dba o swój ogródek – zależnie od zdrowia, sił, zasobów materialnych.

Popatrz – jakim zainteresowaniem cieszą się Uniwersytety Trzeciego Wieku – starsi ludzie uczą się języków, rozmawiają o filozofii, szydełkują albo uprawiają nordic walking.
Tak – również chorują. Jak ludzie w każdym wieku. Ale jeśli regularnie się badają, dbają o siebie – to oczywiście nie uprawiają sportów wyczynowo czy nie chodzą „pakować” na siłownię, ale odpowiednio do swego wieku cieszą się spacerami, rowerem czy chińską gimnastyką Tai Chi.

By cieszyć się życiem nie trzeba im gór złota, tylko stabilizacji materialnej, spokoju, miłości, przyjaźni i otwartości innych na „trzeci wiek”.

A starszy kot? Ile ma lat?

Może 3? A może 8? Dla wielu ludzi „starszy” równa się dorosły czyli taki, który już nie jest puchatym kociakiem.

Czy 35 latka to starsza pani? A mężczyzna 56 letni? Oczywiście, że nie. Czemu więc o trzyletnim kocie czasem mówią „za stary”? Przecież on ma 28 „ludzkich” lat – ledwo stał się dojrzały społecznie. Piszę te słowa mając 37 lat – czyli 5 – 6 kocich lat i nie czuję się seniorką 🙂

Czego się boimy myśląc o adopcji starszego kota?

„Nie przyzwyczai się, jest za stary”

Na pewno nie! Czy rozbrykany kociak, czy dorosły kot – każdy potrzebuje czasu, by poznać, zrozumieć, oswoić otoczenie. Wiek nie ma znaczenia.

„Będzie chorował”

Będzie – jak każdy kot – musiał czasem odwiedzić lekarza. Może się przeziębić ale oczywiście są też poważne choroby. Dlatego każdy kot – od malucha po 17 latka musi być regularnie badany – badanie ogólne, stan uszu, zębów, badanie krwi i inne – jeśli zaleci je lekarz. Wtedy wcześnie wykryjemy choroby, które można łagodzić na przykład dietą czy suplementami albo leczyć pod kontrolą.

Warto szczepić koty – zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, obserwować jego zachowania, zmiany przyzwyczajeń, oglądać zęby, uszy – trafna diagnoza opiera się w 80 % na obserwacjach właściciela. A w każdym wieku, każdego kota – może dotknąć choroba. Nie martwmy się więc o to, że senior oznacza kłopoty zdrowotne.

„Będzie tylko spał”

Będzie spał – w końcu kot przesypia większość dnia – i to w każdym wieku. Ale będzie się też bawił – tylko pamiętaj – on chce się bawić z Tobą. Zadbaj o odpowiednie zabawki, nie pozwól mu się nudzić, baw się razem z kotem. Koty mają różne charaktery – moi seniorzy są jak czerń i biel. Jeden śpi i dzień spędza na toalecie futra a drugi niestrudzenie szuka przygód i okazji do polowania.

„Będzie ze mną krótko – umrze”

W dobrych warunkach koty dożywają ponad 15 lat a nawet więcej. Dane Ci jest więc dużo czasu i nie warto myśleć o końcu, skoro przed Wami tyle radości, przyjaźni, wspólnych przygód. Dla ludzkich seniorów często nieznośna jest myśl, że mogą odejść przed swoim kocim przyjacielem. Starsze osoby często wybierają starsze koty właśnie dlatego, że chcą mieć towarzysza, ale nie mogą podjąć się zobowiązania na 17 lat – o byłoby możliwe, gdyby zdecydowali się na 4 miesięcznego kociaka.

Może masz inne wątpliwości? Podziel się nimi, zapytaj wolontariuszy, lekarza weterynarii, znajomego „kociarza”.

Pomyśl – ten kot senior – to przecież kociak… tylko troszkę później.

Tekst: Dagmara Pietraszek, od lat zajmująca się adopcjami kotów, w tym szczególnie kocich seniorów
Wszelkie prawa zastrzeżone