Urwany kleszcz u kota – co zrobić?

Kleszcze u kota – dlaczego są zagrożeniem?

Koty w mniejszym stopniu niż psy są narażone na choroby odkleszczowe. Nie oznacza to jednak, że te w ogóle im nie zagrażają. Według niektórych badań prowadzonych w Stanach Zjednoczonych nawet do 80% wychodzących mruczków miało we krwi dowody na kontakt z groźnymi patogenami. Również koty niewychodzące, ale mające dostęp np. do zabezpieczonego ogrodu czy woliery, a także te chodzące z opiekunami na spacery mogą złapać kleszcza. Do najczęstszych chorób odkleszczowych u kotów należą:

• hemobarteloza,
• anaplazmoza.

O ile babeszjoza i borelioza nie są tak groźne dla mruczków, jak dla psów, to istnieją inne, rzadsze schorzenia, które u nich występują. Mowa o:

• hepatozoonozie,
• ehrlichiozie,
• tularemii,
• cytaukszoonozie.

Jak widać lista chorób, które mogą wywoływać kleszcze u kota, jest całkiem długa. Z tego powodu kluczowe jest zabezpieczenie mruczka, a także usuwanie świeżo wbitych kleszczy. Co, gdy ta ostatnia czynność pójdzie nie tak? Czy urwany kleszcz u kota stanowi duży problem?

Urwany kleszcz u kota – co zrobić?

Nie jest prawdą, że urwany kleszcz u kota to jedynie kwestia braku wprawy w usuwaniu pajęczaka. Wiele zależy też od kondycji pasożyta – może być np. uszkodzony, co znacznie utrudnia jego prawidłowe wyrwanie. Czasami urwany kleszcz u kota to efekt tego, że nasz mruczek się wierci, a my nie mamy nikogo do pomocy. W końcu zdarzają się też błędy w wyciąganiu pajęczaka. Najlepiej jest nauczyć się tej czynności samodzielnie, z wykorzystaniem np. specjalnych kleszczołapek albo pętli. To zmniejsza ryzyko pozostawienia kawałka pasożyta w ciele kota.

To, czy urwany kleszcz u kota będzie stanowił problem zdrowotny, zależy od jednej kwestii: jak dużo pajęczaka zostało w skórze zwierzęcia. Ten aspekt wpływa również na dalsze postępowanie:

• jeśli w skórze został wyłącznie aparat gębowy bez głowy czy kawałka odwłoka, to nie należy go ruszać – wystarczy zdezynfekować miejsce,
• jeśli kawałek kleszcza pozostawiony w skórze jest większy, zwłaszcza zawiera głowę, to trzeba go usunąć.

W pierwszym przypadku organizm sam usunie nadmiarowy kawałek pasożyta – zwyczajnie się on otorbi i zostanie wydalony ze skóry po jakimś czasie. Nie niesie on zagrożenia pod kątem epidemiologicznym. Oznacza to, że nie zwiększa ryzyka zarażenia chorobą odkleszczową.

Inaczej sprawa wygląda w przypadku, gdy w skórze kota został kawałek głowy czy tułowia. Gruczoły, w których znajdują się groźne dla życia i zdrowia mruczka patogeny, nadal pozostają przytwierdzone do aparatu gębowego kleszcza. W takim przypadku konieczne jest ich usunięcie. Inaczej zwiększamy ryzyko zachorowania kota na chorobę odkleszczową. Jeśli nie umiemy usunąć fragmentu ciała pajęczaka samodzielnie, powinniśmy udać się do lekarza weterynarii.

Lepiej zapobiegać niż leczyć!

Ta maksyma sprawdza się również w przypadku kotów i kleszczy. Zamiast obawiać się, czy pupil narażony jest na chorobę za każdym razem, gdy znajdziemy w jego ciele kleszcza, możemy zapobiegać inwazji pasożytów. Stosowanie odpowiedniego preparatu chroni kota, zwłaszcza wychodzącego samodzielnie albo na smyczy, przed zwiększonym ryzykiem zachorowania na choroby odkleszczowe. W ten sposób nie musimy się martwić o urwanego kleszcza u kota, bo usuwanie pasożytów jest po prostu łatwiejsze. Co więcej, to również ochrona dla nas – kleszcz nie spadnie z naszego pupila w domu, w poszukiwaniu nowego żywiciela.