20.05.2022
Te koty chorują najmniej – poznaj rasy cieszące się dobrym zdrowiem
Marianna Adamska
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Przysłowie mówi, że każdy kot posiada siedem (a bywa, że i dziewięć!) żyć. Nic dziwnego, zwierzęta te przecież spadają na cztery łapy i często wychodzą niemal bez szwanku z wielu niebezpiecznych sytuacji.
fot. Shutterstock
Jednak niektóre mruczki, bardziej niż inne, są genetycznie predysponowane do szczęśliwego i długiego życia. Chcesz, aby Twój kot był okazem zdrowia? Wybierz na swojego towarzysza przedstawiciela jednej z tych ras! Przedstawiamy najzdrowsze rasy kotów.
Koci oręż
Koty to zwierzęta bardzo dobrze wyposażone przez ewolucję, jeśli chodzi o przetrwanie. Znakomicie adaptują się do nowego otoczenia. Są niezwykle zwinne, elastyczne oraz bystre. Doskonale polują, co zapewnia im przeżycie nawet w bardzo złych warunkach. Szybko się uczą, a dzięki swojemu urokowi podbiły niejedno ludzkie serce. ;) Słowem, ich umiejętności, inteligencja, spryt oraz osobowość sprawiają, że z wielu sytuacji wychodzą po prostu... obronną „łapą”.
Niech nas jednak nie zwiodą te „kocie sztuczki”. Chory mruczek nie wyleczy się sam – aby żyć długo i w maksymalnym zdrowiu, wymaga dobrej opieki: wizyt u weterynarza, wysokojakościowej karmy, bezpiecznego schronienia, minimum stresu itd. Nawet te rasy, które z natury są najmniej chorowite, potrzebują regularnego sprawdzania stanu zdrowia.
Najzdrowsze rasy kotów - koty najmniej podatne na choroby
Przeciętny kot żyje od 14 do 17 lat, ale zdarzają się długowieczne mruczki, które potrafią osiągnąć wiek nawet do 20 lat. Ogromny wpływ na odporność zwierzęcia mają uwarunkowania genetyczne – wielu opiekunów, wybierając nowego kota, kieruje się nie tylko jego indywidualnym stanem zdrowia, lecz także tym, czy dana rasa uchodzi za wytrzymałą i mało chorowitą. Poznaj kilka z nich:
Rosyjski niebieski
Te spokojne i przyjacielskie koty rzadko kiedy są obciążone genetycznymi schorzeniami. Jest to rasa naturalna, dlatego istnieje mało chorób dla niej charakterystycznych. Jedynie układ moczowy jest słabym punktem na mapie zdrowia tych zwierząt. Dlatego wybierając pupila tej rasy, zwróć uwagę na takie dolegliwości, jak:
- Kamica moczowa – jeśli Twój kot ma problemy z załatwianiem się, być może cierpi z powodu kamieni moczowych.
- Niewydolność nerek – jej najczęstsze objawy to przede wszystkim zwiększone pragnienie i ilość wydalanego moczu, spadek masy ciała oraz wymioty. Choroba ta dotyczy głównie kocich seniorów.
Ragamuffin
Koty tej rasy z reguły dożywają wieku 14 lat. Posiadają wyjątkowo pogodne usposobienie i bardzo łatwo przywiązują się do człowieka. Pomimo ogólnie dobrego stanu zdrowia, nie są niestety wolne od skłonności do niektórych dolegliwości, na przykład:
- Wielotorbielowatość nerek – jeśli Twój kot ma silniejsze pragnienie, oddaje większe ilości moczu (czasami z krwią), jest ospały, wymiotuje i nie chce jeść, koniecznie udaj się z nim do weterynarza!
- Choroby serca – w konsekwencji mogą powodować przerost mięśnia sercowego. Niestety, często kot nie pokazuje żadnych charakterystycznych objawów, czasami pojawiają się duszności albo spłycony oddech, omdlenia oraz apatia. Warto udać się do weterynarza i skontrolować ogólny stan zdrowia zwierzęcia, aby wykluczyć anomalie układu krążenia.
Maine coon
Te duże koty zachwycają swoją silną posturą i pięknym (wodoodpornym!) futrem. Zwierzęta tej rasy są bardzo towarzyskie, wierne, cierpliwe oraz pokojowo nastawione. Rasa maine coon jest także wyjątkowo predysponowana do tego, by przetrwać niskie temperatury. Choroby, o których trzeba pamiętać, decydując się tego mruczka, to:
- Dysplazja stawów biodrowych – dolegliwość spowodowana dużą masą tych zwierząt, może w konsekwencji powodować trudności z poruszaniem się i wskakiwaniem oraz sztywnienie kończyn.
- Rdzeniowy zanik mięśni – ta genetyczna neurodegeneracyjna choroba powoduje postępujące osłabienie i trudności w poruszaniu się, objawiające się specyficznym kołysaniem tylnych łap. Co ważne, schorzenie to nie powoduje bólu i nie wpływa bezpośrednio na długość życia zwierzęcia.
Kot balijski
Koty tej rasy są smukłe i eleganckie. Posiadają intensywnie niebieskie oczy oraz długą i puszystą sierść. To bardzo aktywne i „gadatliwe” mruczki, ciekawe świata, towarzyskie i kochające zabawę. Wyróżniają się długowiecznością – potrafią przeżyć nawet 20 lat! Choć generalnie cieszą się dobrym zdrowiem, istnieją choroby typowe dla tej rasy:
- Stopniowy zanik siatkówki – w skrajnych przypadkach może prowadzić nawet do całkowitej ślepoty. Jej objawy to zmętnienie soczewki oka, aż do mleczno-białej postaci. Niestety, jest to choroba nieuleczalna – dotknięty nią kot wymaga bardzo dobrej, uważnej opieki.
- Amyloidoza nerek – jej objawy są podobne jak w innych chorobach nerek: nadmierne pragnienie, oddawanie dużej ilości moczu, wymioty, biegunka, utrata masy ciała, opuchnięte łapy. Przy tak poważnych sygnałach konieczna jest szybka wizyta u weterynarza!
Nie istnieje idealna kocia rasa, a uwarunkowania genetyczne nie są gwarantem doskonałego zdrowia Twojego pupila. Na szczęście regularne profilaktyczne wizyty u lekarza pozwolą szybciej zdiagnozować wiele niebezpiecznych schorzeń. Bądźmy czujni – to pomoże naszym mruczkom wieść szczęśliwe i długie życie!
Zobacz powiązane artykuły
17.11.2023
5 najpiękniejszych czarnych ras kotów. Czy znasz je wszystkie?
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Ulubiony kolor? Czarny! Czarny jest jedną z naszych ulubionych barw. Tymczasem czarne koty już nie cieszą się taką popularnością. Dlaczego? Przedstawiamy najpiękniejsze czarne rasy kotów!
undefined
06.11.2023
Jaka rasa kota jest najlepsza dla rodzin z dziećmi?
Ten tekst przeczytasz w 6 minut
Opiekując się kotem, dzieci uczą się rozumieć potrzeby innych istot, co stanowi podstawę budowania zdrowych relacji interpersonalnych. Trzeba jednak pamiętać, że zwierzę to duża odpowiedzialność i jest ono dla rodzica – nie dla malucha.
undefined
05.11.2023
Kot wielorasowy a europejski – dlaczego tak często je mylimy?
Ten tekst przeczytasz w 3 minuty
Dachowce potocznie określa się kotami europejskimi. Taką terminologią posługują się też niektórzy lekarze weterynarii. Choć z pozoru niczym się od siebie nie różnią, to taka klasyfikacja jest błędna.
undefined