Zatwardzenie u kota – jak pomóc zwierzakowi cierpiącemu na zaparcia?

Odpowiednio żywiony, zdrowy kot powinien załatwiać się codziennie lub co drugi dzień.  Jeśli nasz pupil ma dobrą kondycję, dużo się rusza, a w jego diecie jest obecny błonnik, to zwierzak prawdopodobnie robi kupę przynajmniej raz dziennie. Gdy jednak problemy z wydalaniem mają miejsce, to bywa i tak, że przyczynę może stanowić choroba. Jak rozpoznać zatwardzenie u kota i kiedy musisz zabrać swojego pupila do lekarza weterynarii?

Przyczyny zatwardzenia u kota

Zatwardzenie u kota może mieć różne przyczyny. Pierwszą, najbardziej oczywistą będzie niewłaściwa dieta. Jakie błędy dietetyczne mogą utrudnić kotu oddawanie stolca? Są to:

• zbyt niska zawartość włókna pokarmowego (błonnika) w diecie kota,
• za mała dawka tłuszczu,
• żywienie wyłącznie suchą karmą prowadzące do odwodnienia,
• zbyt duża dawka kości (dotyczy diety BARF).

Inne przyczyny zaparć u kota

Zatwardzenie u kota dotyczy szczególnie kotów starszych, długowłosych, mało aktywnych, a także otyłych. Przyczyn problemów z oddawaniem kału może być naprawdę wiele. Niektóre z nich to:

• połknięcie ciała obcego (na przykład wstążki czy nitki),
• zakłaczenie, czyli nagromadzenie się kul włosowych w kocim przewodzie pokarmowym,
• stres wywołany na przykład przeprowadzką lub wizytą gości,
• brudna kuweta,
• za niska aktywność fizyczna,
• choroby jelita grubego (nowotwór jelita, okrężnica olbrzymia),
• przerost gruczołu krokowego (dotyczy niekastrowanych samców),
• zaburzenia neurologiczne.

Zatwardzenie u kota – objawy zaparć

O zaparciach u kota możemy mówić, jeśli zwierzak nie załatwia się dłużej, niż dwa dni. To jednak niejedyne symptomy zatwardzenia u kota. Niektóre oznaki problemów z wypróżnieniem u kota będą łatwiejsze do dostrzeżenia, a inne trudniejsze, jednak najważniejsze jest to, by potrafić je rozpoznać. Oto najczęstsze objawy zaparć u kota:

• bardzo sztywny chód (w przykurczonej pozycji);
• częste wylizywanie się blisko odbytu;
• trudności w podskakiwaniu;
• unikanie ruchu, ospałość i ciągłe wylegiwanie się;
• obecność mas kałowych powodować będzie tkliwy brzuch;
• widoczny wysiłek i dyskomfort przy wypróżnianiu (popiskiwanie lub miauczenie, wydłużenie czasu spędzanego w kuwecie);
• wielokrotne wchodzenie do kuwety i wychodzenie z niej przed załatwieniem się;
• odchody poza kuwetą (opuszczenie kuwety przed zakończeniem wypróżniania);
• bardzo suchy stolec;
• mniejszy apetyt;
• zaprzestanie pielęgnacji futra;
• mdłości i wymioty;
• utrata mięśni i ogólny spadek masy ciała;
• chowanie się przed opiekunem;
• częstsze oddawanie moczu.

Co zrobić, kiedy kot ma zatwardzenie?

Objawów zatwardzenia u kota nie wolno lekceważyć. Zaczopowanie jelita przez zalegające masy kałowe może doprowadzić do jego rozepchania i pęknięcia oraz wylania treści jelit do otrzewnej. To wszystko poskutkuje zakażeniem i w konsekwencji może skończyć się tragicznie…

Gdy podejrzewamy, że nasz pupil zmaga się z silnymi zaparciami, które nie ustają, koniecznie udaj się do lekarza weterynarii, który z pewnością pomoże. Weterynarz zaaplikuje zwierzęciu czopki z glicerolem, wykona lewatywę albo wlew z oleju parafinowego i poda środki pobudzające ruchy robaczkowe w jelitach. Często będzie temu towarzyszyć badanie USG lub RTG po to, by zdiagnozować przyczynę niedrożności jelit i wyeliminować podejrzenie jakiegoś przedmiotu lub narośli w przewodzie pokarmowym twojego kota.

Domowe sposoby na zatwardzenie u kota

W przypadku niewielkich, nawracających problemów można zastosować kilka domowych sposobów, które usprawnią pracę jelita grubego. Jak pomóc zwierzęciu, które cierpi na zaparcia?

Zwiększenie poziomu aktywności

Ruch pomoże jelitom powrócić do prawidłowego rytmu pracy. Należy zmotywować mruczka do stałej aktywności, np. fantazyjnymi zabawkami, atrakcyjnym drapakiem, kulką z kocimiętki… Nieważne co, ważne, żeby zachęciło mruczka do ruszenia pupy z legowiska! Pomoże to także w utracie wagi, co jest istotne, gdyż tłuszcz w organizmie otyłych mruczków potrafi utrudniać ruch stolca w przewodzie pokarmowym.

Zmiana diety kota na dobrej jakości karmę

Dieta dla kota z zaparciami powinna być wysoko strawna. Jeśli kot jest karmiony suchą karmą wysokiej jakości, warto zamienić mu choć jeden posiłek na saszetkę i dodać do niej odrobinę błonnika. Regularne podawanie kotu niewielkich ilości produktów bogatych w błonnik – m.in. purée dyniowego – również może pomóc „odetkać” jelita. Zwierzakowi można też podać niewielką ilość gęsiego lub kaczego smalcu, który zapewni lepszy poślizg w jelitach.

Podając kotu olej, który ułatwi ruch stolca wewnątrz jelit, należy pamiętać o kilku rzeczach. Po pierwsze pod żadnych pozorem nie można podawać kotu oleju rycynowego, ponieważ jest trujący dla mruczków. Po drugie należy unikać parafiny, gdyż kot może się nią łatwo zachłysnąć. 

Lepsze nawodnienie

Każdy kot powinien mieć stały dostęp do świeżej wody. Jednak nie każdy mruczek z niej skorzysta. Można zachęcić pupila do picia, ustawiając miski z wodą w różnych częściach domu, albo też korzystając z tzw. fontanny dla kotów. Następnym sposobem jest przemycanie dostatecznej ilości wody w pożywieniu, np. w mokrej karmie. Inny trick to dodanie do jedzenia i picia bulionu wołowego (oczywiście niedosalanego!).

Ograniczenie codziennego stresu

Należy pomóc kotu i nie mnożyć czynników, które mogłyby go jeszcze bardziej zestresować. Jeśli niedawno zmieniliśmy miejsce zamieszkania, nie zapraszajmy gości, nie puszczajmy głośnej muzyki, nie narażajmy kota na nagłe i negatywne niespodzianki… Musimy również zadbać o czystość kuwety. Można też przestawić kuwetę w bardziej ustronne miejsce, a nawet ustawić więcej kuwet w różnych miejscach w domu. Dzięki temu stres podczas załatwiania się zostanie choć trochę zminimalizowany.

Jak zapobiegać zaparciom u kota?

Trzeba zadbać o wystarczającą ilość ruchu, pilnować, by kot miał stały dostęp do czystej wody i faktycznie pił jej wystarczającą ilość. Należy też dobrać dietę bogatą w składniki balastowe i włókna. Profilaktycznie, raz na tydzień warto podać kotu pastę odkłaczającą. Co parę dni możemy podsuwać mruczkowi jedną łyżeczkę oleju lub smalcu, który dostarcza pożytecznych kwasów omega, pielęgnuje sierść i skórę, a dodatkowo – daje swoisty „poślizg” masom kałowym. Profilaktyka jest zawsze najlepsza!