Szkolenie kota – czy warto? I jak to właściwie robić?

Oficjalny koci rekord odnotowany w Księdze rekordów Guinnessa to 24 sztuczki w minutę. Należy do biało-burego dachowca Didga z Australii. Zdaniem japońskich naukowców, koty dorównują psom pod względem inteligencji i zapamiętywania. Niektóre potrafią otworzyć drzwi, szufladę, załatwić się do muszli klozetowej i spuścić wodę, otworzyć pojemnik z karmą, odkręcić kurek z wodą, ukraść plasterek szynki z kanapki czy zdjąć zębami wieczko. Wiele z tych umiejętności nabywają same. Ale jak powinno przebiegać szkolenie kota?

Dlaczego warto szkolić kota?

Bynajmniej nie po to, by chwalić się przed znajomymi. Ćwiczenie mięśni pomaga utrzymywać mruczka w formie, a interakcje z człowiekiem wzmacniają więź i pomagają zachować sprawność kociego umysłu. Dostarczając kotu wyzwań, pomagasz mu realizować wrodzoną potrzebę ruchu. Dlatego spróbuj nauczyć swojego podopiecznego jakiejś sztuczki, korzystając z poniższych porad.

Karcąc, tracisz

Pamiętaj, że kot lubi skupiać na sobie twoją uwagę. Jeśli psoci i zostanie za to skarcony, osiągnie swój cel – odciągnie cię od zajęć, zajmiesz się nim. Nieświadomie wzmacniasz w ten sposób jego niepożądane zachowania. Krzyk nic nie da, a kary fizyczne tylko zniszczą więź, która was łączy. Lepiej ignoruj niepożądane zachowania, za to poświęć czworonogowi dużo uwagi i czasu – na przykład podczas zabaw i seansów głaskania. Koty lubią np. zabawy w chowanie przysmaków albo zabawek i ich odnajdywanie. Zaspokajają wówczas naturalną potrzebę skradania się i polowania.

Stawianie granic to też nauka

Kot przypomina pod tym względem dziecko – potrzebuje jasno określonych granic, by czuć się bezpiecznie. Musisz go nauczyć, co mu wolno, a czego nie. Nie po to, by sprawić mu przykrość, ale by wypracować bezpieczne dla obu stron zachowania i przyzwyczajenia. Skok prosto po wyjściu z kuwety na stół, przy którym właśnie jemy obiad – to może być zbyt wiele nawet dla największych kociarzy. Albo wylanie kawy na klawiaturę laptopa czy Bardzo Ważne Dokumenty…
Przewidujmy – i zapobiegajmy!

Szkolenie kota, czyli jak go nauczyć…

Szkolenie kota wcale nie jest takie trudne, jak się wydaje! Klucz do sukcesu to powtarzanie ćwiczeń i konsekwencja. A pomaga młody wiek!

Każda sztuczka musi mieć inną komendę głosową: daj! podaj! siad! itd. Najskuteczniejsze są te krótkie, wypowiadane stanowczo, ale przyjaźnie. Mruczki są bardzo wyczulone na tembr naszego głosu.

Przychodzenie na zawołanie

Kot może przychodzić przywoływany „kici kici” lub swoim imieniem. Zwabmy go przysmakiem, powtarzając komendę i nagrodźmy, gdy podejdzie.

Siadanie na komendę

Zaczynamy od trzymania przysmaku nad głową zwierzęcia. Wypowiadamy komendę „siad!” i równocześnie przesuwamy go za głowę kota. Mruczek będzie obserwował jedzenie i – aby nie stracić go z oczu – usiądzie. Wtedy dajmy mu przysmak. Jeśli się odwróci, powtarzamy od nowa.

Służenie

Zaczynamy od nakłonienia kota, by usiadł. Pokazujemy mu przysmak trzymany w dłoni. Powoli podnosimy go coraz wyżej, aż kot stanie słupka. Nagradzamy go.

Podawanie łapy

Mówimy do kota „podaj łapę”, na początek sami biorąc jego łapkę w dłoń, głaszczemy go i częstujemy przysmakiem. Powtarzamy to codziennie kilka razy. Na następnym etapie po komendzie „podaj łapę” wyciągamy rękę, ale czekamy, aż kot sam położy na niej łapkę.

Aportowanie

Bierzemy ulubioną zabawkę kota, na tyle małą, by mógł ją nosić. Sprawdzi się też kulka z papieru lub piłeczka z gąbki dla kotów. Rzucamy ją początkowo blisko, potem coraz dalej. Mówimy przy tym „daj”. Koty ochoczo ścigają poruszające się przedmioty, gorzej z ich przynoszeniem. Pomoże zostawienie aportowanej zabawki w zasięgu pupila także po zakończeniu zabawy. W końcu sam ją przyniesie, upominając się o zabawę. Nagradzamy go i rzucamy dalej.