KOT SFINKS PETERSBURSKI (PETERBALD)

Charakter rasy sfinks petersburski

Osoba decydująca się na kota rasy sfinks petersburski musi być świadoma tego, że decyduje się na dziecko – jeśli nie pierwsze, to na pewno kolejne. Silna potrzeba przebywania blisko właściciela sprawia, że peterbald zaczyna przypominać psa z charakteru, pozostając jednocześnie kotem z wyglądu.

Czasami słyszy się, że sfinks petersburski to rasa dla niezdecydowanych. Gdy żona marzy o kocie, zaś marzeniem męża jest pies – to kompromisem staje się wówczas dziwnie wyglądający stwór, którego psia lojalność i kocia delikatność czynią go od razu pełnoprawnym członkiem rodziny.

Peterbald, poprzez swoje nietuzinkowe cechy charakteru zapisane w genach sprawia, że staje się najwspanialszym przyjacielem rodziny – kumplem na czterech łapach. Wrodzona inteligencja rasy sfinks petersburski, niezwykle łagodne usposobienie i „dziwaczność” wyglądu powoduje, że osoba nieprzynależąca dotychczas do żadnego związku czy organizacji – zaczyna marzyć o przystąpieniu do grona sfinksomaniaków.

Kot rasy sfinks petersburski może mieszkać z innymi kotami, najlepiej równie aktywnymi, co on. Peterbald dobrze dogaduje się także z psami i stanowi dobre towarzystwo zabaw dla nieco starszych dzieci. Potrzebuje dużo zainteresowania ze strony opiekuna, dlatego nie odnajdzie się w domu samotnej, zapracowanej i często nieobecnej osoby.

Wady i zalety rasy sfinks petersburski

Sfinks petersburski – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• wymagający – należy dbać o właściwą temperaturę w domu, chronić przed zimnem, wilgocią i przeciągami
• nie lubi samotności
• najlepiej czuje się wśród ludzi i innych kotów (najlepiej również rasy sfinks petersburski)
• bywa ekstremalnie aktywny
• bardziej narażony na wypadki

Zalety

• nietuzinkowy charakter
• łagodność i brak agresji
• bardzo silnie związany z człowiekiem
• bardzo inteligentny
• szybko się uczy
• pogodny i wesoły z natury
• może być kotem wyłącznie trzymanym w mieszkaniu, ale może też wychodzić na spacery w ciepłe dni – wyłącznie pod kontrolą

Zdrowie rasy sfinks petersburski

Podobnie jak inne rasy z grupy orientów, sfinks petersburski narażony jest na wadę genetyczną – postępujące zwyrodnienie siatkówki PRA (Progressive Retinal Atrophy), inaczej PRD (Progressive Retinal Degeneration). Chore koty nie powinny być dopuszczane do rozrodu, aby nie przenosić choroby dalej na potomstwo.

Z uwagi na niemal bezwłosą skórę u rasy sfinks petersburski, koty te należy chronić przed chłodem, wilgocią i wysokimi temperaturami.

Żywienie

Kot rasy sfinks petersburski potrzebuje wysokiej jakości diety, która dostarczy mu odpowiedniej porcji białka i tłuszczów zwierzęcych. W żywieniu peterbaldów sprawdzają się zarówno karmy mokre i suche, jak i dieta BARF. W przypadku, gdy zdecydujemy się na samodzielne przygotowywanie posiłków, musimy pamiętać o ich odpowiedniej suplementacji. Niezwykle energiczne sfinksy rzadko cierpią na nadwagę i z reguły mają dość dobry apetyt.

Pielęgnacja

Choć przy kotach bezwłosych nie ma obowiązku pielęgnacji sierści, to  konieczne jest dbanie o narażoną na przesuszenia skórę. Najlepiej do nawilżania delikatnej skóry Peterbalda sprawdzają się preparaty weterynaryjne zawierające w składzie lanolinę.

W zasadzie sfinks petersburski sam doskonale dba o swoją higienę. Pomoc człowieka bywa jednak nieoceniona podczas czyszczenia ich niemałych uszu gromadzących brązową, ochronną wydzielinę, nadmiar której należy usuwać.

Decydując się na rasę sfinks petersburski – decydujesz się również na to, by okres zimowy w domu zamienił się w lato. Temperatura, w jakiej Peterbaldy czują się komfortowo, to 23-25 stopni Celsjusza. Owszem, można wybrać łatwiejszą drogę pozostawiając niższą temperaturę w domu i np. ubierać koty w sweterki, sukienki i golfiki, by choć trochę stworzyć im komfort ciepła.  Ale czy przebieranie czworonożnych istot, przebywających w domu, jest tak naprawdę dla nich komfortem?

W sweterku, czy bez – zima i tak bywa okrutna dla Peterbaldów. Większość wiosennego i letniego czasu, poświęcają bowiem na radosnych gonitwach, polowaniach na motyle i wylegiwaniu się na trawce w przydomowym ogródku. Zima zupełnie im to uniemożliwia.

Historia rasy sfinks petersburski

Mówi się, że nic w życiu nie udało się Rosjanom bardziej niż mocna wódka, kot syberyjski, niebieski i Peterbald. Rasa sfinks petersburski powstała w Sankt Petersburgu w 1994 roku  w wyniku  eksperymentalnego krycia orientalnej kotki imieniu Radma von Jagerhov (światowej Championki krótkowłosej) z bezwłosym sfinksem dońskim (Don Sphynx) o imieniu Afinogen Mith. Pierwsze dwa mioty stanowiły 4 kocięta: Mandarin, Muscat,  Nezhenka  i Nokturn z Murino. To właśnie od tych czterech kotów wywodzą się linie wszystkich Peterbaldów.

W chwili obecnej rasa sfinks petersburski rozwija się w kierunku nowoczesnego typu orientalnego i syjamskiego, dla której charakterystycznymi cechami stały się np. wydłużony pyszczek, głowa w kształcie klina z dużymi i jednocześnie szerokimi u podstawy uszami. Koty te, z ciałem delikatnym i smukłym na długich i szczupłych, ale mocnych kończynach, zakończonych filigranowymi łapkami o długich palcach – stały się ikoną kociej elegancji i gracji.

Sfinks petersburski w Polsce

Sfinks petersburski to rasa wciąż rzadko spotykana w Polsce. Jednak liczba hodowli tych niezwykłych kotów wciąż rośnie, dlatego znalezienie kociaka peterbalda nie będzie zbyt trudne.

Wzorzec rasy sfinks petersburski

Sfinks petersburski – Peterbald – Koty syjamskie i orientalne – IV kat. wg FIFe

kod EMS: PEB

• Pochodzenie: Rosja
• Charakter: przyjacielski, silnie związany z człowiekiem, inteligentny, ciekawski
• Wielkość: średniej wielkości
• Waga: 2-3,5 kg
• Głowa: wydłużona o prostym profilu; czoło lekko spłaszczone
• Uszy: duże, ustawione wysoko na głowie
• Oczy: w kształcie ostro zarysowanych migdałów, koloru miodowego, zielonozłotego lub niebieskiego – u colorpointa
• Nos: długi i prosty, bez stopu
• Tułów: smukły, wydłużony; długie i cienkie kończyny z długimi palcami
• Ogon: długi i cienki
• Sierść: preferowany całkowity brak owłosienia; u kotów owłosionych włosy na tułowiu nie powinny przekraczać 2mm długości; na skórze zmarszczki – głównie w okolicy pyszczka, pomiędzy uszami i dookoła nasad łap
• Maść: dozwolone wszystkie kolory i odmiany
• Odporność/podatność na choroby: dość odporny, należy chronić przed zimnem, słońcem i wilgocią
• Długość życia: 15-18 lat
• Możliwość zakupu kociaka w Polsce: tak
• Cena kota z rodowodem: 3500-8000 zł

Ciekawostki o rasie sfinks petersburski

Sfinksy petersburskie różnią się wyglądem z powodu różnego typu owłosienia:

• bezwłose (hairless/bald) – całkowicie pozbawione sierści, której brak odsłania gumową, o wrażeniu lepkości, ale niezwykle miłą i ciepłą  w dotyku skórę
• welurowe (flock) – skóra w dotyku  przypomina aksamit lub skórkę brzoskwini
• brush – z gęstym, sztywnym, szorstkim włosem.

Choć co raz częściej można spotkać piękne peterbaldy pokryte sierścią, to nadal pożądaną cechą rasy sfinks petersburski jest jej brak. Przez częste krzyżówki z kotami orientalnymi i syjamskimi, peterbaldy stopniowo pozbawiane są genu odpowiadającego za ich „nagość”, stąd też bezwłosy sfinks petersburski staje się unikatem.

Temperatura ciała sfinksa to około 39,5 stopnia. Gdy człowiek jest w stanie podzielić się z peterbaldem kawałkiem łóżka sypialnianego, wówczas – biorąc pod uwagę temperaturę ciała tego kota – może on posłużyć jako termofor dla zmarzluchów. A mając już dwa takie energetyczne koty, łóżko na pewno zamieni się w mruczący stereo grzejnik.

U kotów tej rasy występuje wyraźny dymorfizm płciowy – kocury są znacznie większe od kotek.

Łysy Piotrek

Peter – Piotr

Bald – „łysy”

Peterbald –  Łysy PIOTREK

Ciepłoluby

Koty te szybko tracą ciepło. Te, które nie mają włosów, nie wymagają czesania ani szczotkowania. To, czego naprawdę potrzebują, to kontrola temperatury. Peterbaldy bardzo łatwo się wyziębiają, więc muszą być trzymane w pomieszczeniach, gdzie panują przytulne i ciepłe warunki. Albo chodzić w ubrankach. To prawdziwe „ciepluchy”. Uwielbiają spać pod kołdrą, kocykami, a najbardziej lubią zagrzebywać się w ciepłe „kokony” -na przykład we wnętrzu twojego swetra! 

Wielbiciele kąpieli

Nasze Piotrusie wymagają cotygodniowej kąpieli w szamponie dla kotów, aby usunąć nadmiar oleju z ich skóry. Olej może powodować uczucie lepkości. Gdy jest go za dużo, może osadzać się na przedmiotach czy pościeli – jak to w przypadku łysolków. Regularne kąpiele przeciwdziałają temu zjawisku i zapewniają kotom komfort! Jeśli przyzwyczaimy pupila do wodnych eksperymentów od małego, w przyszłości prawdopodobnie je polubi!

Niczym wampiry

Z powodu łysej lub skromnie owłosionej skóry peterbaldy należy chronić przed promieniami słonecznymi. Kremy z filtrem pomagają, o ile nie zostaną wcześniej zlizane, co nie jest specjalnie bezpieczne! Tak… niczym prawdziwe wampiry, od czosnku też lepiej trzymać je z daleka!

Gaduły

Te koty nie tylko będą czekać na ciebie pod drzwiami. Gdy cię zobaczą, zapytają dodatkowo, gdzie byłeś i czemu tak długo! Wyspecjalizowały się w komunikacji z człowiekiem i uwielbiają do niego mówić. Potrafią nawet reagować na konkretne słowa. Dzięki temu więź powstająca pomiędzy kotem a człowiekiem jest jeszcze silniejsza.

Kociak w kociej skórze

Do tego wszystkiego są nieprzerwanie radosne, aktywne i ciekawskie. Zachowują się jak małe kocięta, które dopiero co poznają świat. Wszystko je interesuje, wszystko bawi. Ich niewielkie rozmiary sprawiają, że peterbaldy to wieczne kociaki. Obcowanie z nimi jest jak wieczna przygoda.

Peterbald - wszystko, co musisz wiedzieć

Sfinksy petersburskie są kotami pełnymi wdzięku, subtelności i dostojeństwa. Ktoś, kto jest opiekunem peterbalda wie, jak łatwo popaść w uzależnienie od tej rasy. Chęć posiadania kolejnego sfinksa petersburskiego jest tylko kwestią czasu, bo czy chcesz tego, czy nie – peterbald staje się nałogiem.

Czy koty peterbald są przyjazne?

Zdecydowanie są to jedne z najbardziej przyjaznych i towarzyskich kotów. To najlepszy przyjaciel człowieka – jego fan i nieodłączny kompan. Peterbald stanowi część ciała swojego opiekuna – czyli jest tak zwanym ogonem człowieka. Budzisz się – tuż nad swoją twarzą widzisz kota. Jesz – robisz to w towarzystwie kota. Wieszasz pranie – kot ugniata swoimi łapkami nierozwieszoną cześć garderoby. Wbijasz gwoździe i wiercisz dziury w ścianie – kot pilnując wiertarki spogląda z zaciekawieniem majsterkowicza jak pracuje młotek…

Czy koty peterbald są mądre? 

Nie bez powodu mówi się, że to pies w skórze kota. Przedstawiciele tej rasy są inteligentni, a także bardzo szybko i chętnie uczą się nowych sztuczek. Nie odmówią sobie zabawy z opiekunem - zamiast ganiać za wędką, większą przyjemność sprawi im rozwiązywanie różnych łamigłówek. 

Ile jedzą peterbaldy?

Jeśli kot jest łysy, to może pochwalić się szybszym metabolizmem od „powlekanych futrem” mruczków. Dzięki temu szybciej goją się ewentualne rany, czy zadrapania, jednak organizm takiego kociaka potrzebuje większej ilości pożywienia. Większą ilość energii zużywa także na zachowanie stałej temperatury ciała.

Jaka jest różnica między peterbaldem a kotem sfinksem?

Mimo dużego podobieństwa peterbalda do sfinksa kanadyjskiego są to zupełnie inne rasy. Badania genetyczne potwierdziły, iż brak owłosienia wywołany jest u tych ras przez inne geny. Brak owłosienia u peterbalda jest wywołany przez ten sam gen co u sfinksa dońskiego, ale koty te wyraźnie różnią się budową ciała. Peterbald w przeciwieństwie do sfinksa ma wydłużony pyszczek. Ma również długie wąsy, sfinks zaś ma je krótkie lub nie ma ich wcale. Kolejną dostrzegalną różnicą są oczy. U sfinksa kształtem przypominają one bardziej cytryny - u peterbalda migdały. Jeśli zaś chodzi o uszy, to peterbald ma je większe i szersze. 

W opisie rasy wykorzystano materiały za zgodą Marty Kołodzińskiej, hodowla Merkaba*PL

Współautor: Nikoletta Parchimowicz