AMERYKAŃSKI RYŚ (AMERICAN LYNX)
Amerykański ryś to domowy kot o wyglądzie miniaturowego rysia. Jest to niezwykle rzadka rasa pochodząca z Ameryki Północnej.
Charakter rasy amerykański ryś
Amerykański ryś jest łagodny i towarzyski o zrównoważonym charakterze. Aktywny, uwielbia przebywać na powietrzu. Mimo silnego instynktu łowieckiego amerykański ryś potrzebuje bliskiego kontaktu z człowiekiem – wspólnych zabaw, spacerów ale i leniuchowania. Chętnie bawi się zarówno ze swoim opiekunem, jak i z dziećmi czy gośćmi. Jest wrażliwy i uczuciowy. Potrzebuje dużo przestrzeni, z tego względu lepiej odnajdzie się w domu z ogródkiem.
Amerykański ryś mimo dzikiego wyglądu nie jest miłośnikiem wspinaczek i skoków. Uwielbia za to polować na świeżym powietrzu i jest bardzo skutecznym łowcą. Nie boi się wody, do której bez oporów wskoczy za swoją ofiarą.
Wady i zalety rasy amerykański ryś
Amerykański ryś – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- źle znosi długą samotność
- potrzebuje więcej przestrzeni
- wskazany dom wychodzący, najlepiej poza miastem
- nie lubi zmian ani podróży
- rasa rzadka
Zalety
- niekłopotliwy w pielęgnacji
- bardzo łowny
- zrównoważony charakter
- rasa generalnie zdrowa i długowieczna
Zdrowie rasy amerykański ryś
Amerykański ryś to rasa zdrowa i długowieczna. Skrócenie ogona nie niesie problemów z kręgosłupem i nie upośledza poruszania się kotów, gdyż cechę tę amerykański ryś odziedziczył po japońskim bobtailu.
Żywienie
amerykański ryś potrzebuje wysokoenergetycznych posiłków. Można go karmić zarówno karmami gotowymi, jak i dietą BARF. Bez problemu poradzi sobie z drobnymi kośćmi.
Pielęgnacja
Łatwa. Wystarczy czesanie raz w tygodniu celem pozbycia się martwych włosów.
Historia rasy amerykański ryś
W latach 80 XX wieku amerykańscy hodowcy Joe Childers z Karoliny Północnej i Robert Mock z Seatle postanowili wyhodować rasę kota podobnego do rysia. Założyli towarzystwo pod nazwą American Lynx Corporation i opracowali naukowy program hodowlany oparty na kojarzeniach niekrewniaczych. Ich celem było wyhodowanie kota z pędzelkami na uszach i kikutowatym ogonem. Efektem hodowli był kot rasy amerykański ryś.
Posłużono się rasami, które cechy te mają w genotypie. Pędzelki na uszach można było wprowadzić przez krzyżowanie z norweskimi kotami leśnymi lub kotami Maine Coon. Pewności co do rasy nie ma, gdyż księgi hodowlane prowadzono niezbyt sumiennie. Przy okazji wprowadzono wraz z pożądanymi cechami także skłonność do występowania długich włosów oraz umaszczenie tabby.
Cecha skróconego ogona pochodzi od japońskich bobtail – nadawały się bardziej od manxów, gdyż skrócenie ogona u japońskich bobtaili nie niesie problemów z kręgosłupem i nie upośledza poruszania się kotów.
W celu polepszenia kondycji zdrowotnej i utrwalenia pożądanych dziedziczonych cech wprowadzono do programu także kilka amerykańskich kotów krótkowłosych, które wywarły największy wpływ na budowę ciała nowej rasy. W pierwszych pokoleniach znajdowały się koty z normalnymi ogonami i bez pożądanych pędzelków na uszach. Jeszcze dzisiaj mioty amerykańskich rysiów nie są wyrównane pod względem fenotypu i konieczna jest dalsza konsekwentna selekcja.
Amerykański ryś w Polsce
Rasa ta nie jest hodowana w naszym kraju.
Wzorzec rasy amerykański ryś
Amerykański Ryś – american lynx – rasa nieuznana przez FIFe
- Pochodzenie: Stany Zjednoczone
- Charakter: zrównoważony, aktywny, przyjacielski, mocno związany z opiekunem
- Wielkość: duży
- Waga: 6-10 kg
- Wygląd ogólny: muskularny i masywny o prostokątnym kształcie ciała
- Głowa: średniej wielkości do dużej, powinna być w kształcie wyraźnie klinowata; szeroki, prawie kwadratowy pyszczek i wysoko umieszczone wydatne policzki; silny podbródek
- Uszy: duże i u nasady szerokie, powinny też być szeroko rozstawione, pędzelki na uszach wpływają na wystawową jakość kota; na tylnej stronie małżowiny usznej posiadają „odcisk kciuka”
- Nos: średniej długości, szeroki, zagłębienia przy poduszeczkach z wąsami
- Tułów: kończyny długie i muskularne, tylne dłuższe od przednich. Łapy duże, okrągłe.
- Ogon: czarny i krótki, nie może sięgać poza kolano tylnych kończyn i musi być niewrażliwy na ból
- Szata: za idealną odmianę uznano krótkowłosą, ponieważ na krótkim futrze lepiej widać pręgowany lub cętkowany rysunek, jednak również amerykański ryś z dłuższym futrem jest uwzględniony we wzorcu rasy
- Maść: dozwolone dwa wzorce rysunku futra: lamparci i tawny, we wszystkich odmianach tabby aż do srebrzystego. Oba wzory są znane u orientalnych kotów krótkowłosych, lamparci jest odpowiednikiem cętkowanego tabby, tawny ma klasyczne oznaki tabby z prążkami na włosach. Oznaki te muszą się wyraźnie odcinać od jaśniejszego podszycia, tak samo jak intensywniejsze i nieregularne cętki rysia ze wzorem lamparcim
- Odporność/podatność na choroby: bardzo odporny; doskonale znosi niskie temperatury
- Możliwość zakupu kociaka: w Polsce brak; nieliczne hodowle w USA i Kanadzie
Ciekawostki o rasie amerykański ryś
Według legendy amerykański ryś powstał w wyniku przypadkowej krzyżówki kotki domowej z dzikim rysiem.
Istnieje kilka podobnych z wyglądu ras: American Bobtail, Pixie-bob, Desert Lynx i American Lynx. Podobne do dzikich rysi, ale wyhodowane w różnym czasie i różniące się między sobą w szczegółach wyglądu.
Uwaga: Na zdjęciach przedstawiona bardzo podobna rasa – pixie-bob.