Jaka rasa kota jest najlepsza dla rodzin z dziećmi?

Zacznijmy od tego, że koty dla dzieci w rzeczywistości nie są dla... dzieci. Każde zwierzę to obowiązek, który należy do rodziców. Dla najmłodszych domowników kot będzie natomiast wspaniałym towarzyszem, zwłaszcza gdy zbudują dobrą relację. Wybraliśmy kilka ras kotów, które, choć różnią się wyglądem, to łączy je jedno – są przyjazne wobec dzieci. 

Jak kot wpływa na dziecko? 

Warto podkreślić, że wybierając kota jako towarzysza dla dziecka, trzeba zrozumieć, że to zobowiązanie na wiele lat. Rodzice powinni pomóc swoim pociechom w opiece nad zwierzęciem i uczyć je odpowiedzialności. Prawidłowa edukacja i nadzór dorosłych członków rodziny są kluczowe, aby stworzyć pozytywną i bezpieczną relację między dzieckiem a kotem.

Koty mogą mieć pozytywny wpływ na dzieci. Przede wszystkim opieka nad zwierzęciem pomaga rozwijać empatię, odpowiedzialność, samodyscyplinę, umiejętność organizacji czasu i uczy rozumieć potrzeby innych istot. To ważne wartości, które przydadzą się w dorosłym życiu. Koty są doskonałymi słuchaczami – dzięki rozmowom z nimi maluch nabywa umiejętności komunikacyjne, uczy się też jak radzić sobie z emocjami, zwłaszcza tymi trudnymi. Obserwowanie zachowań kota, może przyczynić się do rozwoju poznawczego dziecka, a wspólna zabawa rozwinąć zdolności ruchowe i wprowadzić nawyk zdrowego stylu życia.

Oprócz powyższych cech warto brać pod uwagę również osobowość naszego dziecka. Jeśli jest hałaśliwe, a w domu panuje wieczny rozgardiasz, nie wybieraj ras, które preferują spokój i ciszę.

Jaka rasa kota jest najlepsza dla rodzin z dziećmi? 

To będą rasy znane ze zrównoważonego charakteru, towarzyskie, okazujące uczucia, tolerancyjne i lubiące się bawić, darzące wszystkich domowników po równo uczuciem – mniejsze ryzyko „zazdrości o dziecko” ze strony kota. Oto rasy kotów dla rodzin z dziećmi. 

• Kot amerykański krótkowłosy – idealny kot rodzinny, lubi i chętnie się bawi z dziećmi. Łatwo nawiązuje kontakt z ludźmi i innymi zwierzętami domowymi. Choć lubi bliskość człowieka i przywiązuje się do swojej ludzkiej rodziny, to nie jest nachalny.
• Kot brytyjski krótkowłosy – spokojny i cierpliwy kompan. Starsze dziecko będzie dla niego idealnym towarzyszem zabaw. Przywiązuje się do ludzi i lubi być w pobliżu, ale nie przepada za głaskaniem i braniem na ręce. Jest niekonfliktowy i towarzyski – jeśli będzie miał dość dziecięcych zabaw, zaszyje się w swoim azylu.  Z wiekiem staje się bardziej statetyczny.
• Kot birmański – łatwo adaptujący się do zmian otoczenia, prostoduszny, zdający się wyznawać taoizm. Będzie doskonałym przyjacielem dla najmłodszego domownika – niezależnie od wieku twojego dziecka.
• Kot burmski – przyjacielski wobec dzieci, traktuje człowieka jako środek swojego świata, wobec maluchów bardzo łagodny i delikatny.
• Manx – cechą charakterystyczną tych kotów jest brak ogona lub niewielki kikut. Manx jest spokojny i delikatny. Ze względu na swój przyjacielski charakter i pasję do zabaw może być doskonałym towarzyszem dla starszych dzieci. 
• Maine Coon – duży kot, który wobec ludzi jest cierpliwy, towarzyski i wyrozumiały. Nie wykazuje żadnej agresji i bardzo przywiązuje się do właściciela. Jest kocim odpowiednikiem labradora – ma tzw. psi charakter i chodzi przy nodze jak pies. Maine coon jest łasy na pieszczoty i wspólne zabawy z dziećmi – ze względu na swój rozmiar zalecane są dla starszych podopiecznych. Uwaga: wymaga czesania, o czym muszą pamiętać dorośli.
• Ragdoll – w zestawieniu przyjaznych ras kotów dla dzieci nie mogło zabraknąć tzw. szmacianej lalki. Kot tej rasy akceptuje wszystkich – i to bez wyjątku. Lubi pieszczoty, odnajdzie się w towarzystwie dzieci i jest chętny do zabaw. 
• Cornish rex – doskonały przyjaciel dla dzieci – zalecany jest jednak dla tych nieco starszych. Zawsze chętny do zabawy i nauki nowych sztuczek. Bardzo przywiązuje się do opiekuna i nie odstępuje go na krok. Uwielbia pieszczoty – potrzebuje solidnej dawki codziennych głasków.

Ta lista nie wyczerpuje wszystkich prodziecięcych ras. Pamiętajmy, iż przygarnięcie dachowca czy to ze schroniska, domu tymczasowego, czy po prostu „z ulicy”, będzie dla dziecka dodatkową nauką o niebagatelnym znaczeniu – nauką o dobroci, równości, przyjaźni i miłości, a także – odpowiedzialności.

Jakich ras lepiej nie wybierać dla dziecka?

Rasy nienadające się dla małych dzieci to: persy, koty orientalne, syjamskie, tajskie, egzotyczne, nebelungi, rosyjskie niebieskie. Koty tych ras są delikatniejsze, wrażliwsze, nieco nieśmiałe, preferują ciszę i spokój, a o to bywa ciężko, gdy w małym mieszkaniu mamy niemowlę i kota. Niektóre są zbyt żywiołowe, głośne lub zazdrosne o uczucia, np. koty orientalne, syjamskie, sfinksy. Oczywiście w obrębie ras, poszczególne koty mogą odbiegać od tych wzorców.

Idziemy po kota – razem

To ważne – aby dziecko uczestniczyło w procesie wyboru konkretnego kota – a my, byśmy mieli możliwość obserwowania reakcji i dziecka, i kota na wzajemne spotkanie.

• Jeśli kot się boi, ucieka przed dzieckiem – niezbyt dobrze to rokuje.
• Wzięty na ręce, nie powinien drapać ani gryźć.
• Przytul kota dość mocno i nagle – podobnie jak to robią dzieci (ale nie zrób mu krzywdy!) i obserwuj czy nie reaguje agresją.
• Jak kot reaguje na krzyk, hałas, nagły ruch? Jeśli nie ucieka i ma „wszystko w nosie” – to dobry znak szczególnie dla rodzin z małymi dziećmi.

Wybierzmy kota, który lgnie do ludzi, jest odważny, bawi się z dzieckiem, nie ucieka przed nim. Obserwujmy dziecko – na którego kota zareaguje radością i wyciągnięciem rąk – dajmy szansę miłości od pierwszego wejrzenia.

Kot i dziecko – na co jeszcze zwrócić uwagę?

Lepiej, aby kot wybrany dla dziecka był dorosły

Dorosły kot dla małego dziecka jest bardziej odpowiedni niż kociak, ponieważ jest już wychowany i ma ukształtowany charakter znany przez jego opiekunów. Łatwo można też sprawdzić, czy lubi dzieci. Z małego kociaka nigdy nie wiadomo co wyrośnie, jakie będzie miał cechy charakteru. Gdy dziecko jest starsze, w wieku przedszkolnym i szkolnym, wiek kota nie ma już takiego znaczenia.

Dobrze wziąć kota wykastrowanego/wysterylizowanego

Unikniesz ryzykownych zachowań kocura czy kotki (w okresie godowym mogą być nieobliczalne) włącznie z agresją. Mogą uciec w poszukiwaniu partnera, doprowadzając nasze dziecko do rozpaczy. Warto też dawać przykład swoim dzieciom, że bycie odpowiedzialnym opiekunem domowego zwierzęcia, to niedopuszczanie do niekontrolowanego rozmnażania i powiększania skali bezdomności zwierzaków.