Dlaczego kot jest cieczą? Są na to dowody!

Jak to możliwe, że aby wejść w jakąś ciasną szczelinę lub zasnąć w nietypowym miejscu, koty potrafią przybrać praktycz­nie każdą pozycję? Zachowują się tak, jakby były płynem! Czy kot jest cieczą? To byłoby odkrycie na miarę Nagrody Nobla!

Antynobel dla odkrywcy

Tematem postanowił się zająć francuski badacz Marc-Antoine Fardin z Lyonu. Tezę udowodnił i dostał za nią IG Nobla w dziedzinie fizyki. Co to za nagroda? IG Nobel to inaczej Antynobel. Uniwer­sytet Harvarda przyznaje go co roku naukowcom, których badania, choć wydają się bezsensowne, z czasem skłaniają do refleksji. Tak też było w tym wypadku. Marc-Antoine Fardin dzięki skomplikowanym badaniom udowodnił, że koty są cieczą, ponieważ przyjmują kształt naczynia, w którym się znajdują. Co więcej, odkrył, że im mruczek jest starszy i bardziej leniwy, tym bardziej przypomina płyn. Jego odkrycia i badania nad reologią kota „nagrodzono” Antynoblem w 2014 roku.

Kot jest cieczą?

Kociarze wiedzieli o tym od lat. Co­dziennie możemy obserwować zdolność naszych kotów do wciskania się tam, gdzie teoretycznie wcisnąć się nie da. Zdawałoby się nawet, że koty kierują się zasadą: „Im ciaśniej, tym wygodniej”. Podobnie jak woda potrafią dostosować kształt ciała do formy, w której się znaj­dują. Nieważne, czy jest to wazon, słoik, karton czy ciasny rękaw. Kot tam wej­dzie – i tyle. Jeśli miejsce będzie kwadra­towe, mruczek też będzie kwadratowy. Jeżeli okrągłe – nie ma problemu: kot stanie się okrągły. A gdy trzeba będzie się wydłużyć niczym wąż, to mruczek przyjmie kształt węża. Nie ma dla niego rzeczy niemożliwych!

Dlaczego kot to robi?

Dlaczego mruczki tak chętnie wciskają się nawet w ciasne szpary i tak umiejętnie dostosowują się do wąskich kształtów? Jak to robią, że niczym płyn wypełniają każdą wolną przestrzeń? One mają to po prostu w genach! Wzorom matematycznym i skomplikowanym obliczeniom nic do tego. Domowe tygrysy lubią się czuć bezpiecznie, a im ciaśniejsze i bardziej przytulne miejsce – tym jest w nim spokojniej i bezpieczniej. Poza tym małe przestrzenie idealnie utrzymują wysoką temperaturę. A jak wiadomo, mruczki lubią, gdy jest cieplutko…

Jak temu zapobiec?

Każda przestrzeń warta jest tego, by sprawdzić, czy nadaje się dla mruczka. Nie ma w tym nic złego, dopóki kot jest w stanie sam się potem wydostać. I choć nie powinniśmy zabraniać pupilowi realizowania jego ciekawskich zapędów, to trzeba mu uniemożliwić robienie tego, co może być niebezpieczne, np. spanie w pralce. Jeśli nie chcesz, żeby mruczek gdzieś wchodził, to zablokuj mu taką możliwość. Ale zawsze podaruj mu w zamian inną, bezpieczną opcję.

Kot jest cieczą: anatomiczne supermoce

Koty mają kilka anatomicznych cech, które pozwalają im na cyrkowe figle. Oceniają szerokość przestrzeni, używając wąsów. Czułe wibrysy znajdują się nie tylko na pyszczku, ale i na całym tułowiu i łapkach – z takimi czujnikami trudno o pomyłkę. Poza tym koty mogą się pochwalić wyjątkowo elastycznym ciałem, giętkim kręgosłupem i brakiem obojczyka. To wszystko sprawia, że z gimnastyczną elegancją potrafią zmieścić się wszędzie.

Kot widzi to inaczej

Dla mruczka istotne jest nie tylko to, że się zmieści w każdą mysią dziurę i niczym woda idealnie ją wypełni. Jak się okazuje, bardzo ważny jest dla niego również sam proces przeciskania się i ocierania o ściany czy krawędzie. Robiąc to, może zostawić na dotykanej powierzchni swój zapach. A jak wiemy, mruczki lubią, gdy wszystko pachnie kotem. Poza tym w takim idealnie dopasowanym miejscu można zaznać relaksu, uciec od domowego harmidru i w spokoju porozmyślać o ważnych kocich sprawach.