Badanie moczu u kota – kiedy je wykonać i jak pobrać próbkę?

Badanie moczu u kota to, obok badań krwi, podstawowy element diagnostyki wielu chorób. Podstawowa analiza kosztuje zwykle od 10 do 30 zł, w zależności od miasta i lecznicy. Za dodatkowe badanie, np. oznaczenie poziomu kreatyniny, trzeba dopłacić kilka złotych. Nadal nie jest to dużo, a testy pozwolą szybko wykryć problemy zdrowotne (szczególnie nerkowe), zanim choroba się rozwinie.

Na czym polega badanie moczu u kota?

Badanie moczu u kota, podobnie jak u ludzi, polega na określeniu szeregu istotnych paramentów. Należą do nich m.in. ciężar właściwy moczu, jego odczyn, barwa i przejrzystość. Testy pozwalają też na wykrycie ewentualnej obecności białka, krwi, bilirubiny, glukozy, związków ketonowych, nabłonków i wałeczków.

Kiedy powinieneś oddać do zbadania mocz swojego pupila?

Zawsze, gdy zauważysz jakiekolwiek problemy z oddawaniem moczu – gdy kot siusia nagle poza kuwetą, na łóżka, fotele, a do tej pory bezbłędnie kuwetkował. Gdy oddaje mocz z trudnością i towarzyszy mu ból bądź siusia zbyt często i pije więcej niż zwykle. Mocz warto zbadać również wtedy, gdy kot ma sporą nadwagę. W pierwszym przypadku można podejrzewać problemy z nerkami, przytkanie cewki moczowej, pojawienie się kryształów w moczu. W drugim – istnieje podejrzenie cukrzycy.

Nerki to bardzo delikatne narządy – łatwo mogą ulec zatruciu, a w przeciwieństwie do wątroby, nie mają zdolności do regeneracji. Proces chorobowy często trwa latami, nerki stopniowo odmawiają posłuszeństwa, aż pojawia się PNN – przewlekła niewydolność nerek. W porę i szybko zdiagnozowana jest łatwiejsza do leczenia. Dlatego tak ważne jest, by w razie jakichkolwiek podejrzanych objawów i zmian zachowania związanych z kuwetkowaniem, zrobić kotu badania moczu.

Jak pobrać mocz do badania?

Mocz można spróbować pobrać go w lecznicy (lekarz weterynarii za pomocą masażu „wyciska” mocz z pęcherza), jest to jednak metoda nieprzyjemna dla kota, a poza tym – bywa zawodna. Może się okazać, że koci pęcherz akurat będzie pusty. Obecnie raczej nie praktykuje się pobierania moczu poprzez nakłucie powłok brzusznych. Najlepszym rozwiązaniem jest pobranie kociego moczu w domu, co odbywa się bez większego stresu dla mruczka. Nie da się jednak ukryć, że dla opiekuna może być to pewne wyzwanie. Jednak przy odrobinie cierpliwości i sprytu nie jest aż takie trudne.

Trzeba zacząć od zakupu w aptece sterylnych (jałowych) pojemników na mocz (dokładnie takich samych, jak dla ludzi). Warto też dorzucić do zakupów strzykawkę bez igły – może się przydać do zebrania moczu z czystej kuwety.

Jeśli twój kot potrafi załatwić się do pustej (pozbawionej żwirku), zdezynfekowanej i wyparzonej kuwety – to już połowa sukcesu. Zamknij kota z kuwetą w łazience bądź pokoju na noc i poczekaj na efekty. Mocz z kuwety możesz zebrać strzykawką do pojemniczka.

Twój kot za nic nie skorzysta z kuwety bez żwirku? Musisz uzbroić się w cierpliwość i czatować na wizytę kota w kuwecie. Wiele mruczków korzysta z toalety rano, zaraz po pobudce – warto to wykorzystać. Gdy zauważysz, że kot w charakterystyczny sposób przykuca w kuwecie – szybko podsuń pojemniczek i spróbuj złapać strumień moczu. Możesz też delikatnie podnieść ogon kota. Warto pamiętać, że zdecydowana większość kotów nie potrafi przerwać, gdy już zacznie siusiać. To zwiększa twoje szanse na powodzenie.

Kolejna możliwość to zakup specjalnego żwirku do pobierania moczu. Ma wygląd perełek podobnych nieco do żwirku silikonowego, ale nie pochłania wilgoci – mocz pozostanie na dnie kuwety. Można go kupić w sklepach zoologicznych lub bezpośrednio w lecznicy.

Udało ci się zdobyć próbkę? Pamiętaj, by zawieźć ją jak najszybciej do lecznicy bądź laboratorium. Jeśli z jakiegoś powodu jest to w danym momencie niewykonalne, przechowaj mocz w lodówce. Musisz jednak mieć świadomość, że nie powinien tam stać dłużej niż 3-4 godziny. Po upływie tego czasu próbka staje się bezwartościowa w kontekście badań i trzeba pobrać nową.

Jak często wykonywać badanie moczu u kota?

Badanie moczu warto wykonywać profilaktycznie co rok lub co dwa lata (u kotów, które ukończyły 7. rok życia, powinno się robić to raz w roku), nawet u zdrowego kota. Jest niedrogie a szybko wykaże odchylenia od normy i zasygnalizuje ew. początki chorób.