5 łakomych ras kotów – jak zadbać o ich sylwetkę?

Łakome rasy kotów, czyli jakie?

Nie wszyscy jednak wiedzą, że skłonności do nadwagi i przejadania się mogą iść w parze z… rasą! Niektóre rasy kotów mają nie tylko fizjologiczne predyspozycje do tycia, ale i spożywania nadmiaru kalorii. Poznaj z nami łakome rasy kotów – dowiedz się, czy twój pupil jest w grupie ryzyka i jak utrzymać go w dobrej kondycji!

Kot brytyjski krótkowłosy

Zyskał dużą popularność dzięki spokojnemu, zrównoważonemu usposobieniu oraz uroczej aparycji przywodzącej na myśl pluszowego misia. Kot brytyjski z natury nie jest bardzo aktywny, dzięki czemu dobrze odnajduje się nawet w małym mieszkaniu lub pod opieką starszych, mniej sprawnych osób. W połączeniu z doskonałym apetytem skutkuje to jednak skłonnością do nadwagi!

Manx

Jedyny w swoim rodzaju manx to kot posiadający jedynie szczątkowy ogon. Jego nazwa wzięła się od Wyspy Man, z której pochodzi. Niezwykły wygląd rasy wiąże się z mutacją genetyczną. Budowa ciała tych kotów sprawia, że ich chód przypomina… kicanie królika! Ta cecha w połączeniu ze spokojnym temperamentem i zamiłowaniem do jedzenia sprawia, że zwierzaki łatwo nabierają nadprogramowych kilogramów.

Ragdoll

Jedną z największych i… najbardziej łakomych ras kotów jest amerykański ragdoll. Nazwa pochodzi od charakterystycznej cechy, która zadecydowała o rozpoczęciu planowej hodowli tej rasy – całkowitego wiotczenia ciała kota podczas brania go na ręce. Ragdoll oznacza po angielsku „szmacianą lalkę”. Równie duże, jak sam kot, są w tym przypadku chęci do jedzenia. A co za tym idzie, skłonności do tycia.

Maine coon

Innym długowłosym kotem o imponujących rozmiarach jest bardzo popularny maine coon. Jego przyciągający uwagę, kojarzący się nieco z rysiem dziki wygląd idzie jednak w parze z przyjaznym, cierpliwym charakterem. Dorosłe kocury potrafią przekroczyć wagę 10 kilogramów! W przypadku otyłości, do której rasa ma tendencję, masa ciała kota może być znacznie wyższa – ze szkodą dla zdrowia stawów i serca!

Kot perski

Pers to jedna z najstarszych kocich ras. Jej przodkowie pochodzili z terenów dzisiejszego Iranu. Długowłosy kot o krótkim pyszczku i dużych, okrągłych oczach podbił serca wielu osób, których nie odstrasza nawet sierść wymagająca codziennej pielęgnacji. Kot perski ma spokojne usposobienie, nie lubi też się wspinać – a przy tym kocha jeść. Nic dziwnego, że nabiera ciała łatwiej niż przeciętny mruczek!

Czy skłonności do tycia to wyrok?

Na szczęście nie! Choć predyspozycje do nadwagi nie ułatwiają sprawy, utrzymanie kota w dobrej formie jest możliwe. A jest o co walczyć – nadwaga i otyłość są czynnikami skracającymi życie naszych pupili i predysponującymi do wielu schorzeń. Nadmiar kilogramów sam w sobie obniża też jakość życia zwierzaka, negatywnie wpływając na sprawność fizyczną, samopoczucie. Nadwaga jest przyczyną bólu związanego np. z przeciążeniem stawów. U otyłych kotów często rozwija się również cukrzyca!

Walcząc z predyspozycjami do nadwagi u łakomych ras kotów, mamy zwykle do czynienia z dwiema przeszkodami: dużym apetytem i małą aktywnością. Ta ostatnia bywa zadowalająca u młodych kotów, ale zdecydowanie spada z biegiem lat. Jak więc zadbać o kocią sylwetkę, żeby nie dopuścić do problemów z wagą? I co robić, jeśli nasz kot już przytył? Jak możemy się już domyślać, kluczem do sukcesu są prawidłowe żywienie oraz troska o aktywność fizyczną naszego pupila. Jak się za to zabrać w praktyce?

„Zdrowa miska” to podstawa

Nie jest przesadą powiedzenie, że dobrą sylwetkę zaczynamy kształtować w… kuchni. Wydawałoby się, że nie ma nic prostszego: dbać, żeby nie podawać zwierzęciu zbyt dużo jedzenia – i to cała filozofia. W praktyce nie jest to takie proste. Przede wszystkim mała dawka pokarmu przy niskiej jakości pożywienia i kiepskim zbilansowaniu diety bardzo łatwo doprowadza do niedoborów! Do tego głodny kot potrafi skutecznie zatruć życie opiekuna nieustannym, głośnym żebraniem czy kradzieżami jedzenia, które nie jest dla niego przeznaczone.

Dieta kota powinna zawierać odpowiednio dużo białka zwierzęcego przy zredukowanej ilości węglowodanów. Koty otyłe lub ze skłonnością do nadwagi nie mogą również otrzymywać zbyt dużej ilości tłuszczu, szczególnie niskiej jakości. Łakome rasy kotów potrzebują przy tym pokarmu, który przy niewielkiej kaloryczności zapewni im poczucie sytości. Możemy skonsultować ich żywienie z zoodietetykiem lub skorzystać z gotowych karm pełnoporcjowych. Zadanie ułatwi nam na przykład linia karm Vet Expert Obesity – przygotowana z myślą o potrzebach kotów, które muszą wyjątkowo dbać o wagę.

Koci fitness

Niewielki temperament nie sprawia, że nasz kot w ogóle nie potrzebuje ruchu. Wręcz przeciwnie – warto zachęcać go do codziennej aktywności. W przypadku spokojniejszych, mających tendencję do nadwagi ras, kocięta są często bardzo aktywne. Potrzeba ruchu spada jednak z wiekiem i pupil coraz częściej wybiera pełną miskę i ciepłe posłanie zamiast dzikich harców. Warto troszczyć się o podtrzymanie aktywności kota na zadowalającym poziomie przez całe jego życie! Codzienna dawka ruchu utrzymuje go w dobrej kondycji, pomaga zapobiec nadwadze, a nawet… spowalnia procesy starzenia się! Zwłaszcza jeśli chodzi o funkcje poznawcze kociego mózgu.

Ile i w jaki sposób bawić się z kotem? Wszelkie zabawy angażujące pełny łańcuch łowiecki, pozwalające kotu zakradać się, ścigać i dopadać ofiarę, umożliwią mu realizację naturalnych zachowań. Wędki z piórkami, pluszowe zabawki na sznurku, szeleszczące lub nakręcane zabawki – sprawdźmy, co spotyka się z największym entuzjazmem ze strony pupila. Zabawa nie musi ciągnąć się godzinami – już kilkanaście minut 2-3 razy dziennie pozwoli nam wystarczająco rozruszać pupila. Podczas aktywności pamiętajmy jednak o bezpieczeństwie – nie zachęcajmy do karkołomnych skoków i piruetów kota bardzo dużego, o ciężkiej budowie czy ze sporą nadwagą! Również koty w podeszłym wieku potrzebują od nas większego wyczucia podczas wspólnych harców.

Przyjemne z pożytecznym

W utrzymaniu prawidłowej masy ciała kota mogą nam pomóc również zabawki, które zmuszą kota do „zapracowania” na przysmaki. Kula-smakula, pudełko z powycinanymi otworami i ukrytymi smakołykami czy dostępne w sprzedaży interaktywne zabawki potrafią zachęcić do zabawy nawet najbardziej opornych pupili. Ruch i aktywność umysłowa niezbędne do zdobycia pokarmu służą kotu zarówno pod kątem fizycznym, jak i psychicznym. Wszak w naturze polowanie w celu zaspokojenia głodu jest jedną z najważniejszych motywacji do aktywności.

Zgodnie z naturą warto nagradzać kota przysmakiem czy po prostu karmić po zabawie z nami – aby w naturalny sposób czas aktywności przeszedł w tryb odpoczynku po „polowaniu”. Przy kotach skłonnych do nadwagi pamiętajmy jednak, aby podawane smakołyki nie były tłuste i wysokokaloryczne. Muszą być odliczane od codziennej puli kalorii przeznaczonych do spożycia. Powinny też zawierać jak najmniej węglowodanów, które mogą niekorzystnie wpływać na poziom glukozy we krwi u kota, zwiększać apetyt i sprzyjać cukrzycy. Co ważne – w przypadku nagród i przysmaków liczy się sam fakt ich otrzymania. Malutki smakołyk nie musi oznaczać mniejszej przyjemności – a na pewno będzie korzystniejszy dla zdrowia „puszystego” pupila.

Artykuł powstał we współpracy z marką Vet Expert.