10 najczęstszych kocich przypadłości. Część II (6-10)

Nasze koty to bardzo delikatne i wrażliwe zwierzęta. Wiele czynników, które dla człowieka wydają się błahe, może stać się przyczyną osłabienie układu odpornościowego kota, a to z kolei nieuchronnie prowadzi do podatności na choroby. Te zaś u kotów rozwijają się wyjątkowo skrycie, co utrudnia diagnozę, a podejmowane działania często nie przynoszą efektów ze względu na zaawansowane stadium przypadłości. Im wcześniej nadejdzie pomoc, tym lepiej!

Cukrzyca

Objawy:

Kocia cukrzyca jest niestety coraz częstszym zjawiskiem. Chory kot ma problemy z wagą – jest otyły lub wychudzony, jednak chorobowych przesłanek może być o wiele więcej: problemy ze skórą, smutek i apatia, bezustanne picie wody. Objawem, który powinien zwrócić naszą szczególną uwagę, są częste wizyty w kuwecie. Jeśli kot krząta się po toalecie, ale nie może się załatwić, jak najszybciej zabierzmy go do weterynarza. Zaniepokoić powinny nas też problemy kota z wyciąganiem pazurków i trudności we wskakiwaniu – mogą to być objawy neuropatii cukrzycowej. Gdy dojdzie do nadmiernego spadku cukru we krwi (hipoglikemia), może dojść do utraty przytomności.

Przyczyny:

Powodem tego schorzenia jest nieprawidłowe funkcjonowanie trzustki, a przyczyn ku temu może być całe mnóstwo: nieprawidłowe żywienie, uwarunkowania genetyczne, skutki podawania leków (głównie sterydów), albo zapalenie. Trzustka to ważny organ, który jest odpowiedzialny za produkcję insuliny – hormonu, który zbija poziom cukru w organizmie.

Leczenie:

Cukrzyca jest niestety przewlekłą i nieuleczalną chorobą. U kotów najczęściej dzieje się tak, że trzustka produkuje za mało insuliny, dlatego chory kot ma za dużo cukru we krwi i należy zbijać go poprzez jej podawanie. Ponieważ bardzo ważna jest dieta, należy ją zmienić na pełnowartościową i odpowiednio zbilansowaną. Należy jej ściśle przestrzegać. Karma dla diabetyka powinna zawierać małą ilość węglowodanów. Konieczne będą badania krwi i stosunkowo częste ich powtarzanie. Należy podawać doustne leki oraz preparaty zawierające argininę i chrom. Działania będą się więc skupiać na utrzymywaniu odpowiedniego poziomu cukru i zapewnienie możliwie jak najlepszego komfortu życia kota.

7. Otyłość

Objawy: 

Aby stwierdzić, że kot jest za gruby, nie wystarczy go zważyć. Mruczki różnią się od siebie budową ciała i w celu prawidłowej diagnozy należy uwzględnić więcej aspektów: czy zarys kości jest widoczny, czy jesteśmy w stanie wyczuć żebra, kości biodrowe i kręgi, czy możemy złapać kota za tłuszcz na brzuszku.

Przyczyny:

Nadwaga to jedna z najgroźniejszych chorób naszych czasów. Nie dotyczy jedynie ludzi, dotyka także zwierzęta. Przyczynami są zła dieta (zbyt dużo węglowodanów), przekarmianie i za mało ruchu. Nadwaga, a tym bardziej otyłość może prowadzić do wielu poważnych schorzeń. Monotonny tryb życia połączony z niewłaściwie zbilansowaną dietą prawdopodobnie szybko doprowadzi kota do tego problemu. Zdarza się, że koty stają się grubaskami z powodu uwarunkowania genetycznego, albo na skutek innych chorób i przyjmowania leków. Najbardziej narażone są mruczki krótkowłose europejskie, koty starsze, wykastrowane kocurki bardziej niż kotki oraz te niewychodzące.

Leczenie:

Otyłości należy zapobiegać. Aby jednak utrzymać kota w dobrej formie, należy dysponować pewną wiedzą, jak się nim najlepiej opiekować. Rozpieszczanie smakołykami, dzielenie się obiadem wcale nie jest dla kota dobre! Oprócz dopasowanej diety należy kotu zapewniać codzienną dawkę ruchu. Wspólne zabawy wzmacniają kocią psychikę i pozytywnie wpływają na formę fizyczną. W przypadku, gdy kot już cierpi na nadwagę, należy wprowadzić odpowiedni program odchudzający w konsultacji z weterynarzem. Absolutnie nie wolno kota głodzić! Proces redukcji wagi nie powinien być zbyt szybki.

8. Koci katar

Objawy:

Koci katar to potoczna nazwa dla wirusowego zakażenia górnych dróg oddechowych kotów. Przybiera różne formy: apatia, spadek aktywności fizycznej, wyciek z oczu i noska, nadżerka na języku lub pyszczku, kichanie i ślinienie, kaszlenie, chory kot chrapliwie oddycha. Możliwe jest osłabienie węchu, utrata wagi. Gdy dojdzie do zapalenia spojówki, to może się to skończyć trwałą utratą wzroku.

Przyczyny:

Przyczynami kociego kataru mogą być złe warunki bytowe, brak higieny w otoczeniu, stres zmniejszający odporność. Jest to choroba zakaźna. Zakażenie wywoływane jest przez herpeswirus lub calciwirus. Pierwsza bakteria bardziej wpływa na funkcjonowanie oczu, powoduje przewlekłe zapalenie jamy nosowej, druga z kolei na jamę ustną, powoduje obrzęk stawów. Najbardziej zagrożone są kocięta, dlatego u zdrowych maluchów przeprowadza się szczepienia (9-12 tydzień życia).

Leczenie:

Nieleczony może doprowadzić do śmierci kota. Należy jednocześnie pozbyć się zakażenia oraz wzmocnić odporność organizmu kota. Niezbędne będą antybiotyki. Bardzo ważne jest usuwanie wydzieliny z oczu i nosa oraz utrzymywanie higieny kociego środowiska. Wizyta u weterynarza jest konieczna – domowe sposoby nie przyniosą rezultatów. Po wyleczeniu kot może zarażać jeszcze przez parę miesięcy, dlatego należy go izolować. Objawy mogą ustąpić samoistnie po paru tygodniach, nie oznacza to jednak, że choroba minęła. Kot może być jej cichym nosicielem i może się ona ujawnić w każdej chwili, szczególnie wyjątkowo stresującej dla naszego pupila.

9. Chłoniak

Objawy:

Może zaatakować w każdym wieku i praktycznie każdy narząd: jamę nosową, skórę, płuca, przewód pokarmowy, nerki, układ nerwowy (na ten przypadek zapadają najmłodsze koty), układ pokarmowy (najczęściej jelito grube), oczy, szpik kostny. W związku z tak różnorodnymi narządami, jakie może zająć chłoniak, różnorodne będą także objawy. Choroba przejawiać się może: wymiotami, biegunką, brakiem apetytu, a więc ogólnym osłabieniem, krwią w kuwecie i problemami z załatwianiem się. Chłoniak układu oddechowego to kaszel, trudności w oddychaniu, obrzęki, płyn w jamie piersiowej, zwiększone pragnienie, płyn z jamy nosowej. Chłoniak oczu to łzawienie, zaćma. W zaawansowanym stadium można zaobserwować deformacje, wytrzeszcz oczu. W przypadku chłoniaka nerwowego chory kot może zachowywać się agresywnie i cierpieć na niedowłady, chłoniak skóry powodować będzie dodatkowo świąd.

Przyczyny:

Szczególne predyspozycje mają do tej choroby koty orientalne, szczególnie syjamskie. Prawdopodobieństwo choroby rośnie, gdy kot jest chory na inne przypadłości, szczególnie na FIV, białaczkę, czy stany zapalne, które osłabiają kocią odporność. Jeśli jesteś palaczem, dodatkowo narażasz swojego kota na zachorowanie. Przebywanie w dymie bardzo mu szkodzi!

Leczenie:

Chłoniak to najczęstszy złośliwy nowotwór kotów. Atakuje tkanki miękkie. Diagnozuje się go wykonując biopsję. Leczy się go operacyjnie albo poprzez chemioterapię i radioterapię. Jest to niestety choroba nieuleczalna, zawsze nawraca, nawet gdy zmiana zostanie usunięta. Walczy się o czas i możliwie jak największy komfort życia kota. Bardzo ważne jest działanie ogólnie wzmacniające – dieta, która wspomaga pacjenta, a nie chłoniaka, dbanie o samopoczucie kociaka, gdyż proces leczenia jest trudny i czasochłonny. Lepiej, aby podczas terapii chory kot nie wychodził na zewnątrz.

10. FIP (Feline Infectious Peritonitis)

Objawy:

Większość przechodzi tę chorobę bezobjawowo. U kotów, u których wirus rozwinie się w zakaźne zapalenie otrzewnej, można obserwować wycieki z nosa, oczu, problemy pokarmowe, biegunkę, gorączkę, brak apetytu, chudnięcie z jednoczesnym obrzękiem brzucha. FIP może przybrać formę wysiękową (mokrą): gromadzenie się w jamie opłucnowej i w jamie otrzewnowej płynu, wodobrzusze, duszności lub bezwysiękową (suchą, trudniejszą do zdiagnozowania): objawy podobne do uszkodzenia narządów wewnętrznych, zmiany w oku, problemy neurologiczne – drgawki, niedowłady. Stany zapalne (powodujące ziarniaki) wywołane wirusem prowadzą do niewydolności wątroby i żółtaczki, atakują też wiele innych narządów wewnętrznych, jednak bardzo trudno je wykryć.

Przyczyny:

FIP może grozić każdemu kotu. Wywołany jest przez mutację niegroźnego jelitowego koronawirusa kotów FECV. Bardziej narażone są młode kociaki, które nie zbudowały jeszcze układu odpornościowego oraz samce bardziej niż samice. Złe warunki życia kota, brak higieny, stres, zmiana środowiska – to czynniki zwiększające podatność na wirus. Bezpośrednią przyczyną zakażenia są odchody, mocz i ślina, a także pogryzienie przez inne chore zwierzęta. Kot może być nosicielem wirusa, ale jeśli jego układ immunologiczny jest silny, niekoniecznie przekształci się on w śmiertelną chorobę. Może jednak zarażać w tym czasie inne zwierzęta.

Leczenie:

To niestety bardzo groźne i niemożliwe do wyleczenia schorzenie. Usunięcie płynu daje kilkudniową poprawę. Nie ma na nią szczepień. Stosuje się terapię objawową, lecz ta nie może trwać za długo. Niestety ogólne pogarszanie się stanu kota prowadzi do najgorszego. Często w obliczu cierpień, jakie przechodzi chory kot, najodpowiedniejszą decyzją staje się eutanazja.

Chory kot, co możemy dla niego zrobić?

Opiekunowie powinni przede wszystkim zapobiegać. Pamiętajmy, aby dbać o kocią odporność. W każdej potencjalnej stresowej sytuacji wzmacniajmy poczucie jego bezpieczeństwa i komfortu. Podczas przeprowadzki, wprowadzenia nowego lokatora, remontu nie ignorujmy jego potrzeb. Po konsultacji z weterynarzem można podawać mruczkom witaminy wspomagające ich zdrowie. Ważna jest także higiena, odpowiednie pożywienie, aktywność fizyczna.

Jeżeli niestety nasz pupil już na coś zachoruje, stawiajmy nacisk na właściwą diagnozę. Bez niej nie będzie możliwe skuteczne leczenie. W wielu chorobach jedyne co możemy zrobić to zadbać o to, żeby kociak jak najmniej cierpiał. Jednak nie należy pochopnie podejmować decyzji o eutanazji. Myśl o niej, czasami przychodzi zbyt szybko i niekoniecznie potrzebnie.

Kot ukrywa swoje złe samopoczucie. Objawy wielu kocich schorzeń są trudne do zauważenia, dodatkowo, kiedy już wystąpią, to są do siebie podobne. To może zmylić opiekuna i dodatkowo utrudnić rozpoznanie choroby. Nie należy jednak bagatelizować żadnych z kocich sygnałów. Wczesna diagnoza z pewnością zwiększy szanse naszego pupila na zdrowie. Przeczytaj o innych najchytrzejszych kocich przypadłościach w pierwszej części artykułu tutaj.