Fascynujące fakty o kocich rasach. Egipski mau – boski kot ze starożytności

„Mau” to po egipsku po prostu… kot. Być może kot egipski mau jest pradziadem wszystkich mruczków! Dlaczego? Bo to jedna z najstarszych ras domowych i jedna z dwóch na świecie naturalnie cętkowanych. Skąd się wziął i jaki jest kot egipski mau?

1. Boski kot Egiptu

W świecie starożytnych koty miały znaczenie nie tylko praktyczne – chroniły plony i papirusy przed gryzoniami – ale również duchowe. Odnaleziono wystarczająco wiele dowodów, aby móc to stwierdzić z całą pewnością. Jednak kot egipski mau darzony był wyjątkową czcią. Koty przypominające tę właśnie rasę przedstawiane były jako bogini Bastet, bogini Mafdet, bogini Izyda, a czasami jako sam bóg słońca Ra – a więc kluczowe bóstwa pradawnych cywilizacji. To właśnie tym mruczkom stawiano pomniki, przedstawiano je na malowidłach i hieroglifach oraz mumifikowano. Były bowiem ubóstwiane nie tylko za życia, ale także po śmierci. Szanowano je ze względu na ich wdzięk, niezależność, siłę i piękno.

2. Najbliższy krewniak kota nubijskiego

Mau anatomicznie jest bardzo podobny do swojego bliskiego przodka – kota nubijskiego (Felis silvestris lybica), inaczej – żbika nubijskiego czy żbika afrykańskiego. Naukowcy są pewni, że to właśnie kot nubijski jest gatunkiem, od którego pochodzą nasze dzisiejsze koty domowe, a kot egipski mau jest jego udomowionym podgatunkiem.

3. Królewska przygoda

Podczas I wojny światowej populacja tych kotów została zdziesiątkowana, a pod koniec II wojny istniała realna szansa, że mau zniknie na zawsze. Uratowanie rasy przypisuje się rosyjskiej księżniczce, Natalii Trubeckiej (Nathalie Troubetzkoy), która zmuszona do ucieczki z Rosji w wyniku rewolucji październikowej, osiadła w Rzymie. Podobno pierwszy raz zobaczyła koty mau podczas podróży po Egipcie i dzięki zawiłym zabiegom dyplomatycznym udało jej się przywieźć dwóch przedstawicieli do Rzymu. Osobników przybywało i wkrótce księżniczka przeniosła się wraz ze swoimi egipskimi mruczkami do USA. Tam założyła sławną hodowlę Fatima.

4. Makijaż na kota egipskiego

Wokół oczu tego kota biegną ciemne linie przedłużone w stronę kącików. Nadają oku wyrazisty i tajemniczy „look”. Może nawet odrobinę drapieżny? Czyż nie marzymy, aby tak wyglądały nasze spojrzenia? Ponoć już starożytne Egipcjanki malowały swoje oczy, wzorując się na wizerunku tych właśnie czczonych kotów. Robią to również dzisiejsze kobiety, a makijaż ten nazywają „kocie oko”. Efekt „cat eye” od wielu lat wciąż jest na topie i nie zanosi się na to, aby z kanonów piękna miał wypaść!

5. Skarabeusz – symbol namaszczenia

Ten tajemniczy znak to rysunek widoczny na czole kota, przypominający literę „M”. Literka na kocim pyszczku jest cechą szczególną wszystkich kotów o umaszczeniu tabby i jest to kwestia genów oraz bliskiego pokrewieństwa z przodkiem kotów domowych – kotem nubijskim. Niekiedy jest to wyraźny znak między oczami, innym razem słabo widoczne odbarwienie na futrze. Ze znakiem wiąże się wiele przesądów i legend. Jedna z nich głosi, że tabby zawdzięczają ten znak błogosławieństwu Mahometa. U kota egipskiego ta charakterystyczna cecha jest wyjątkowo dobrze widoczna. Pięknie komponuje się z jego nakrapianym futerkiem i przypomina o tym, jak bardzo wyjątkowymi istotami są mruczki. Czyż nie?

6. Antykocie zagrywki

Merdający ogon psa każe przypuszczać, że zwierzak jest zadowolony i radosny. U kotów ruszająca się kita jest jednak – zupełnie odwrotnie – oznaką złości i niepokoju. Zazwyczaj – bo jak już zdążyliśmy się nauczyć, z kotami nigdy nie jest nic na pewno. No i właśnie u kota egipskiego jest odwrotnie! Porusza on ogonem w szybkim tempie wtedy, gdy jest szczęśliwy i pozytywnie nastawiony. Inną oznaką radości jest u niego… chichotanie. Tak, dokładnie – chichotanie! Dobrze przeczytałeś. A gdyby tego było mało, na przekór większości pobratymców uwielbia on wodę i kąpiele traktuje jako świetną rozrywkę. Kotowate zapewne łapią się za głowę, gdy słyszą o wybrykach tego tam z Egiptu…

7. Aktywny przyjaciel

Jaki jest kot egipski mau? Niezwykle żywotny, chętny do zabawy i odważny. To aktywny kot, który wciąż by coś robił. Niczym pies – uwielbia podróżować, spacerować, aportować, uczyć się trików i sztuczek, przebywać w towarzystwie i wciąż motywować swojego opiekuna do aktywności. Mimo takiego temperamentu, egipski mau to także oddany kompan. Choć nie jest wylewny wobec każdego, z początku wykazuje się nawet pewną dozą nieśmiałości, to wobec swojego człowieka, którego zdąży już poznać i pokochać, zachowuje się w niezwykle oddany i lojalny sposób. To taki przyjaciel, z którym można przysłowiowe konie kraść!

8. Dzikie pozostałości

Egipski mau jest wprawdzie już od dawna kotem kanapowym, jednak nie pozbył się wszystkich pamiątek po swoich dzikich przodkach. Jedną z nich jest specyficzny chód, do złudzenia przypominający sposób poruszania się geparda. Przypomina geparda jeszcze w jednym aspekcie – jest bardzo dobrym sprinterem. Potrafi rozwijać prędkość aż do 22 km/h (niektóre źródła podają, że nawet 45 km/h). To bezsprzecznie najszybszy spośród kotów domowych. Drugą pozostałością są luźne partie skórne zwisające po bokach w stronę tylnych nóg. Do czego potrzebne są takie fałdy? Sprawiają, że kot ten posiada wyjątkową swobodę ruchu. Jest niezwykle gibki i zręczny, co uwidacznia się zwłaszcza podczas wysokich i zgrabnych skoków.

Jaki jest kot egipski mau?

Choć, jak stwierdził mistrz da Vinci, każdy kot jest arcydziełem, to wśród kocich ras uważana jest za nie najczęściej rasa kota z Egiptu. Decydując się na takiego kompana, sprowadzasz pod swój dach najwierniejszego przyjaciela z wiecznie zatroskaną miną, ale też cętkowanego sprintera, nad którym czasami trudno nadążyć. Jedno jest pewne – zamieszkasz z kocią legendą i istotą, dla której starożytne cywilizacje budowały świątynie.