Inteligencja kota potrafi zadziwiać. Które z kotów to największe mądrale?

Inteligencja kota nie podlega dyskusji. Koty są bardzo mądrymi stworzeniami. Świetnie radzą sobie w naturze, potrafią się dostosowywać do różnych warunków – historia ich gatunku jest na to najlepszym dowodem. Ponieważ jednak koty to bardzo tajemnicze istoty, wszelkie teorie na temat poszczególnych kocich ras i ich inteligencji, czy tym bardziej różnic w ich poziomie nie zawsze są pewne i wiarygodne.

Inteligencja kota posiada zupełnie inną miarę i aby ją dostrzec, trzeba najpierw poznać i zrozumieć kocią naturę. Wpływ na inteligencję w największym stopniu ma nie sama rasa, a indywidualny temperament każdego kota, środowisko, w jakim żyje, jego dieta i opiekun, który rozwija (bądź nie) koci umysł.

Nic jednak nie powstrzyma człowieka w zamiłowaniu do tworzenia rankingów. Postanowiono ułożyć koty w kolejności „od najmądrzejszego”. Jakie przyjęto kryteria? Ranking oparto na tym, w jakim stopniu kot wchodzi w interakcję z człowiekiem i jak chętnie wykonuje jego polecenia. Jak wiemy, są koty, które zapisane w genach mają niechęć do kontaktów, czy „oszczędność energii”. Tak zwane kanapowce nie są zbyt skore do zabawy i do wykonywania sztuczek. Czy to oznacza, że są głupie? Dobrze wiemy, że nie. Niemniej nie miały zbytnich szans, by zaistnieć w tym konkretnym rankingu.

Pamiętajmy, że mądrość bardzo trudno zmierzyć. Wiele zależy od tego, kto co przez nią rozumie! Inteligencja to pojęcie bardzo względne, tym bardziej inteligencja kota. W rankingu Stanley’a Corena dotyczącego inteligencji psów głównym kryterium było posłuszeństwa, jakim są w stanie wykazać się psy wobec człowieka. Na wygraną nie miał zatem szans na przykład husky, buldog, czy jamnik. Gdyby rozpatrywać ten czynnik w kocim przypadku, żaden mruczek nie miałby większych szans! Inteligencja kota to „zupełnie inna bajka”.

Inteligencja kota

Wiele osób uważa (niesłusznie), że skoro kotów nie da się wytresować jak psów, to znaczy to, że nie są tak mądre jak one. Prawda jest jednak zupełnie inna. Relacje kota z człowiekiem znacznie różnią się od tych, jakie łączą człowieka z psem. Psy mają zakorzenione zachowania stadne i hierarchiczne, gdzie jedna strona jest przewodnikiem, a druga za nią podąża. Związek z kotem jest zupełnie inny. Zwierze to nie traktuje człowieka jako istoty dominującej i nie przyjmuje na siebie roli służebnej. Koty słuchają nas i podporządkowują się tylko wtedy, gdy chcą i/lub gdy jest to dla nich dobre. Chętnie się uczą i wykonują zadania, ale nie po to, by nas zadowolić, tylko by zadowolić siebie, a więc po prostu robią to, gdy mają na to ochotę.

1. Kot balijski

Za najbardziej inteligentne uważa się najstarsze rasy, a więc koty, które zostały w najmniejszym stopniu „zmienione” przez człowieka. Większość z nich to koty wschodnie. Kot balijski to krewniak syjamskiego. Jest wyrafinowany i wrażliwy, ciekawski, wszędobylski i towarzyski, lubi być w centrum zainteresowania i pragnie być potrzebny. Jest bardzo inteligentny i bez trudu nauczy się wielu sztuczek – pod warunkiem, że sprawi mu to przyjemność. Stymulacja umysłowa i fizyczna jest niezbędnym elementem jego życia. Bez niej może czuć się sfrustrowany.

2. Kot jawajski

To krzyżówka kota balijskiego z syjamskiego o jednolitym ubarwieniu. A gdy ma się takie geny, to wynikiem musi być wspaniały charakter! To żywotny, chętny do zabawy i łowny kot. Łatwo go nauczyć wielu sztuczek. Niezwykle mocno przywiązuje się do opiekuna, jest zaczepny i gadatliwy. Wiecznie spragniony pieszczot i uwagi. Potrafi chodzić na smyczy, nie stanowi to dla niego żadnego problemu. Jego ciekawość czasem przeradza się we wścibskość.

3. Kot seszelski

To dość nowa rasa stworzona na bazie genów kotów orientalnych. Przez długi czas uznawana była za siostrzaną rasę w stosunku do kotów syjamskich, balijskich i orientalnych. Kot seszelski jest bardzo mądry, potrafi otwierać sobie drzwi, aportować, a nawet pełnić funkcję gospodarza przy przyjmowaniu gości. Jest ciekawski i wesoły, ale raczej zrównoważony i nienachalny w swojej aktywności. Więź, jaką potrafi stworzyć ze swoim człowiekiem, jest wyjątkowa. Brak kontaktu może go wpędzić w apatię, a nawet depresję.

4. Kot orientalny

To niesamowicie eleganckie i dostojne zwierzę. Budową ciała przypomina sportowca – stąd jego predyspozycje do bardzo aktywnego trybu życia. Jest bardzo pewny siebie. Inteligencja kota orientalnego jest wprost niebywała. Wszystko, co robi, jest dokładnie przemyślane i zaplanowane.  Wydaje się nawet, że obliczone ze wkalkulowaną granicą błędu, aby móc w razie czego wdrożyć plan awaryjny. Przy tym wszystkim są czułe i towarzyskie.

5. Kot syjamski

To osobnik bardzo mądry, niezależny i… dumny. Odrobinę dominujący. Jest elegancki, kontaktowy i czuły. Nie lubi być ignorowany, zawsze chce znajdować się w centrum uwagi, a swoje potrzeby manifestuje głośnymi miaukami. Syjamy to świetni manipulatorzy! Ich niezwykłą aktywność łatwo przekierować na wykonywanie sztuczek, np. przychodzenia na wołanie, skakania na rozkaz, przynoszenia zabawki. Zdają się wyczuwać nastroje człowieka.

6. Kot abisyński

To jedna z najstarszych kocich ras. Kot abisyński jest duszą towarzystwa, uwielbia brać udział we wszystkich domowych wydarzeniach. Jest pełen witalności i pozytywnej energii. Ponieważ w ogóle nie przejawia agresji, świetnie sprawdza się w zabiegach felinoterapii dla dzieci i dorosłych. Potrafi być bardzo uparty i konsekwentny w działaniu – jeśli coś sobie postanowi, na pewno to zrobi. Za kocich inteligentów uważa się również ich długowłosych krewniaków – koty somalijskie.

7. Kot bengalski

Wszelkie jego inteligentne cechy zostały odziedziczone po dzikich przodkach: przebiegłość, spryt, zwinność. Ma doskonałą pamięć, która pozwala łatwo zapamiętać różne polecenia, a także słowa często używane przez opiekuna. Jest dość nieufny – obcych traktuje z dystansem i potrzebuje czasu, aby ich zaakceptować. Ale gdy już polubi… to mocno kocha i towarzyszy we wszystkich czynnościach domowych. Trudno zaspokoić jego ciekawość.

8. Kot syberyjski

To naturalna rasa półdługowłosa, której kształtowanie przebiegało bez udziału człowieka. To koty przyjacielskie i uczuciowe. Przywiązują się do opiekuna i lubią przebywać w ludzkim towarzystwie. Nieco inaczej sprawa wygląda, jeśli chodzi o inne koty – nie zawsze akceptują ich obecność. Są inteligentne i łatwo przystosowują się do nowych warunków życia. W naturze są niezwykle łowne – to pozostałość po pierwotnym charakterze. W swoich kontaktach z człowiekiem wykorzystują melodyjny głos – trudno im czegokolwiek odmówić.

9. Kot norweski leśny

Pochodzi ze Skandynawii. Jest przystosowany do życia w chłodnym klimacie, niezwykle inteligentny, ze świetnie rozwiniętym instynktem łowieckim. Na wykształcenie się tych cech miało wpływ środowisko, w którym pierwotnie żył „norweg”. Ma niezwykle ciekawską naturę. Jest żywiołowy, skoczny i zwinny. Uwielbia się wspinać. Może mieszkać w domu, ale z pewnością będzie zachwycony możliwością wychodzenia na dwór. Bardzo lubi towarzystwo, ale nie narzuca się opiekunowi. Na początku znajomości przejawia nieufność.

10. Toyger

Ten miniaturowy tygrys jest bardzo rzadką rasą. Wygląda dziko, ale do swojego drapieżnego kuzyna podobny jest jedynie z wyglądu. Nie przejawia agresji. Ma bardzo miłe i otwarte usposobienie. To kot aktywny, wesoły i przyjaźnie nastawiony. Jest spokojny, zrównoważony i posłuszny. Potrafi szybko zdobywać nowe umiejętności. Jest inteligentny i łatwy do wychowania. Można go nauczyć chodzenia na smyczy, a nawet zabawy w aportowanie. Stymulacja ruchowa i umysłowa jest niezbędna dla jego szczęścia.

Inteligencja kota – jak ją ćwiczyć?

Chciałbyś dać swojemu kociakowi umysłowy wycisk? Nauczyć go kilku sztuczek? To bardzo dobry pomysł. Stymulacja umysłowa bardzo pozytywnie wpływa na kondycję mruczka. Jak to zrobić? Kot uczy się i zapamiętuje na podstawie mechanizmu wzmacniania zachowań pożądanych. A więc jeśli po sukcesie spotka go nagroda (np. pyszny smakołyk), to „zapisze” sobie tę metodę, dzięki której ją uzyskał i będzie ją powtarzać. Porażka – brak „smaczka” sprawi, że nie będzie podążał tą drogą. Ale to nie znaczy, że kot dla czegoś dobrego zrobi wszystko! Ma o wiele więcej godności niż pies w tej kwestii. Inteligencja kota jest po prostu odrobinę… interesowna.

Gdy chcesz bawić się z mruczkiem w inteligentne zagadki, zaopatrz się w jakieś pyszności. Jeśli kot ma coś zrobić, musi mu się to dobrze kojarzyć oraz podobać. Jeśli zabawę skojarzy z czymś, czego nie lubi, np. z jakimś dźwiękiem, który mu przeszkadza, z przymuszaniem, ograniczaniem albo z twoją złością (gdy coś nie wychodzi) będzie jej unikał. I zapamięta sobie raz na zawsze, że to coś niefajnego.

Jak widać, większość miejsc w zestawieniu zajmują koty egzotyczne. Dlaczego? Skoro w mierzeniu kociej mądrości bierze się pod uwagę aktywność i charakter, to akurat te mają największe predyspozycje do wykonywania fizycznych poleceń i do nawiązywania szczególnej więzi ze swoim człowiekiem. Nie zapominajmy, że koty o krępej budowie, na przykład persy, także są mądre i kochane, ale po prostu nie chce im się tego udowadniać! Z kolei koty z dużą domieszką dzikich genów będą trudniej przywiązywać się do człowieka, ale nie można im przez to ujmować inteligencji. Taka po prostu ich natura.