Kocia bezsenność – czy insomnia to także koci problem?

Czy zwierzęta cierpią na bezsenność? Tak! I udało się to nawet udowodnić naukowcom. Tak samo jak dla ludzi, bezsenność jest dla zwierzaków niezdrowa, a nawet zabójcza. Stwierdzono, że zwierzęta umierają po 4–12 dniach bez snu (w zależności od gatunku). Jednak czy przypadłość ta może dotyczyć kotów? Znanych w świecie zwierząt z uwielbienia dla drzemek? Czy istnieje coś takiego jak kocia bezsenność?

Czy to aby na pewno bezsenność?

Po pierwsze, należy się zastanowić, czy nasz kot faktycznie cierpi na zaburzenia snu, czy może za bezsenność uważamy po prostu to, że kot nie śpi w nocy.

1. To jest kocia natura

Wzorce aktywności kotów mogą wydawać się ludziom zaburzeniami snu. Tymczasem nie są niczym innym jak ich naturą. Warunki, jakie panują w domu, a także oczekiwania opiekunów, bywają dla kota wprost proporcjonalnie odwrotne niż te, do jakich zaprogramował je świat zewnętrzny. Domowe mruczki mają luksus spania przez cały dzień. Dlatego większość kotów odpoczywa w ciągu dnia, podczas gdy ich opiekunowie trudzą się w pracy. Gdy człowiek wraca do domu, dla kota zaczyna się aktywniejsza część dnia. Jednak gdy przychodzimy późno i za chwilę kładziemy się do łóżka, kot będzie się starał odwieść nas od tego pomysłu. Nie ma mu się co dziwić – chce być aktywny w nocy, skoro spał przez cały dzień.

2. To jest choroba

Oczywiście sytuacji tej nie możemy nazwać bezsennością. Kot z powyższego przykładu zwyczajnie realizuje swoją naturę. Jeśli nie zapewnimy mu aktywności za dnia bądź tuż przed snem, ani też nie zadbamy o możliwość rozładowania energii, to sami sobie zafundujemy bezsenność. Dodatkowo niespełniony kot to nieszczęśliwy kot. A nieszczęśliwy kot to kot, który może borykać się z problemami behawioralnymi oraz zdrowotnymi. Niespełnienie i związana z tym narastająca frustracja pociągać będzie za sobą kolejne zaburzenia. Istnieją jednak stricte medyczne powody, dla których kot nie śpi wystarczająco długo.

Kocia bezsenność – przyczyny medyczne

Kot może borykać się z zaburzeniami zdrowotnymi, które w bezpośredni lub w pośredni sposób wpływają na jakość kociego snu. Z czego może wynikać kocia bezsenność?

• Zaburzenia pracy tarczycy – znajdujący się na szyi gruczoł tarczycy reguluje metabolizm i aktywność organizmu. Koty w średnim i starszym wieku często cierpią na nadpobudliwość gruczołu. Zespół może powodować utratę wagi, pogorszenie jakości sierści oraz zmiany apetytu i pragnienia. Wiele kotów zaczyna głośno wokalizować (szczególnie nocą) i mieć problemy z efektywnym snem.
• Ból – koty ukrywają to, że coś je boli. Jednak problemy ze snem mogą je w tym zdradzić. Bolesne stawy, kłopoty z uzębieniem, ból pazurka czy kręgosłupa – wszystko to może sprawić, że kot nie będzie dobrze spał.
  
• Problemy z układem oddechowym – koty, które nie mogą komfortowo oddychać, będą miały problemy ze snem. Infekcje górnych dróg oddechowych są jednymi z najczęstszych przyczyn tej sytuacji. Cierpieć będą także rasy brachycefaliczne, którym swobodne oddychanie uniemożliwia budowa twarzoczaszki.
• Niewydolność serca – problemy kardiologiczne dotykają mruczki dość często. Wśród wielu ich objawów znajduje się także niespokojny sen.
• Choroba wewnątrzczaszkowa – każdy rodzaj choroby wewnątrzczaszkowej, np. guz, może powodować u kotów zmiany w zachowaniu, w tym problemy ze snem.
• Nadciśnienie – koci pacjenci z nadciśnieniem mogą doświadczać podobnych dolegliwości co ludzie. Bóle głowy, duszności, wymioty, a także bezsenność.
• Starszy wiek – starszemu kotu może towarzyszyć sporo dolegliwości niepozwalających na spokojny sen.
• Demencja starcza – wiele seniorów cierpi także na demencję. Jest nią choroba związana z zaburzeniami w funkcjonowaniu kory mózgowej, a nie zespół objawów wynikających z wieku. Kora mózgowa jest odpowiedzialna za umiejętności poznawcze. Gdy nie działa prawidłowo – organizm traci wiele umiejętności, takich jak zdolność orientacji w czasie i w terenie czy odbieranie bodźców zmysłowych. Niepokój związany z takimi objawami może powodować wieczorne wędrówki, nadmierne miauczenie, szukanie opiekunów, zapominanie, nadmierny apetyt, trudności w zaśnięciu, częste budzenie się.

Aby kot spał w nocy…

Jeśli jesteś w stanie wykluczyć wszystkie możliwe zdrowotne przyczyny bezsenności u twojego kociego współlokatora, możesz skupić się na jego zachowaniu i trybie aktywności. Dzięki kilku prostym wskazówkom pomożesz swojemu kotu nauczyć się spać przez całą noc.

1. Baw się z nim

Zabawa ma nieoceniony wpływ na kocie samopoczucie. Domowe aktywności powinny przypominać polowanie, wymagać od kota aktywności fizycznej, ale przede wszystkim psychicznej. Wybawiony kot to spełniony kot. Znudzone koty gromadzą stres, a przez to mogą mieć problemy ze snem. Jeśli regularnie będziesz bawić się przed snem z mruczkiem, ten może zacząć spać lepiej niemal natychmiast. Zabawa z kotem trwa kilka/kilkanaście minut, a jej efekty mogą być zbawienne.

2. Zainwestuj w zabawki interaktywne

Całodniowa nuda nie jest dla kotów niczym przyjemnym. Postaraj się o kocie rozrywki, nawet gdy nie ma cię w domu. Mata węchowa, kule smakule, tunele – wszystko, co aktywuje mruczka, jest dobrym pomysłem. Pozwól mu także obserwować świat zewnętrzny przez okno, zostaw mu włączone telewizję lub radio.

3. Nie wstawaj na nocne karmienie

Zmęczeni kocimi harcami często ulegamy presji i wstajemy w środku nocy. By uspokoić mruczka – karmimy go. A to typowy strzał w kolano. Koty są inteligentne i doskonale rozumieją prawo efektu. Już kilka takich nagród jest w stanie na stałe zaprogramować mruczka, by skutecznie budził nas w nocy.

Kocia bezsenność – podsumowanie

Jak widzisz, kocia bezsenność jest czymś zupełnie innym niż mogłeś początkowo myśleć. Gdyby to zależało od kotów, pewnie nie robiłyby nic poza spaniem. Czasami jednak nie pozwalają im na to przypadłości zdrowotne albo zwyczajnie – kocie obowiązki i skumulowana energia, która odkłada się w zwierzaku cały dzień. Takie zaburzenia będą miały charakter behawioralny lub medyczny. Lekarstwem jest stymulacja pupila i uwaga, której te nigdy nie mają dosyć, a także regularna kontrola zdrowia u weterynarza.