KOT TURECKI VAN

Charakter rasy turecki van

Turecki van ma średni temperament. To kot silny, zrównoważony i wesoły. Choć przywiązuje się do wszystkich domowników, to zwykle wyróżnia w jedną osobę w rodzinie. Asystuje jej nawet w łazience i bez oporów wykąpie się z nią w wannie. Ponieważ w naturze tureckie vany doskonale łowiły ryby, dlatego nie boją się wody i jako jedyne koty chętnie pływają.

Kot rasy turecki van jest bardzo towarzyski, serdeczny i gadatliwy. Bywa też uparty i ma własne zdanie na każdy temat. Nadaje się na przyjaciela dla dzieci – nie zachowuje się agresywnie, jest cierpliwy i tolerancyjny. Dobrze dogaduje się także z psami i innymi kotami.

Turecki van lubi się wspinać i z góry obserwować otoczenie, dlatego warto sprawić mu koci słupek z podestami – będzie mógł na nim także odpoczywać i ostrzyć pazury.

Kot rasy turecki van jest inteligentny i bardzo ciekawski – nic nie umknie jego uwadze. Nie lubi samotności, dlatego najlepiej czuje wśród innych kotów; potrafi też żyć w dużej przyjaźni z psem. Nie potrzebuje wiele miejsca i może mieszkać nawet w małym mieszkaniu. Lubi raz na jakiś czas wyjść na świeże powietrze, np. na zabezpieczony balkon lub na spacer na smyczy.

Wady i zalety rasy turecki van

Turecko van – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• rasa długo dojrzewa
• powinien dość długo pozostawać z matką, by prawidłowo przejść proces socjalizacji
• wymaga dużego drapaka – kocha wspinaczki

Zalety

• niewymagający w pielęgnacji
• lubi kąpiele wodne, najchętniej razem z opiekunem
• bardzo przyjacielski i towarzyski
• świetny kot rodzinny, kocha dzieci i zabawy z nimi
• łatwo akceptuje inne koty i psy

Zdrowie rasy van kedisi

Jako rasa naturalna, powstała bez ingerencji człowieka, są bardzo zdrowe i odporne. Nie znaczy to jednak, że turecki van nigdy nie zachoruje – tak samo jak inne rasy kotów narażony jest na infekcje bakteryjne, choroby wirusowe czy dolegliwości związane ze stosowaniem nieodpowiedniej diety.

Żywienie

Koty rasy van kedisi są aktywne i uwielbiają się bawić, dlatego potrzebują wysokoenergetycznej karmy zawierającej wysoką dawkę tłuszczu i białka. W żywieniu tych kotów sprawdzają się zarówno suche i mokre karmy dla kotów aktywnych, jak i dieta BARF. Przygotowując posiłki dla kota w domu powinniśmy jednak pamiętać o odpowiedniej suplementacji. Turecki van ma z reguły dobry apetyt i nie bywa wybredny.

Pielęgnacja

Pielęgnacja kota rasy turecki van jest bardzo łatwa, sierść nie kołtuni się i prawie nie wymaga czesania. Tylko w okresach linienia powinno się systematycznie usuwać martwy włos. Specyficzna budowa włosa – kształt pustego w środku stożka – i brak podszerstka sprawiają, że bardzo szybko schną po kąpieli.

Historia rasy turecki van

Turecki van jest odmianą kota angorskiego. To rasa naturalna, powstała bez ingerencji człowieka. Pochodzi z Turcji, z okolic jeziora Van, od którego wzięła swoją nazwę. Być może przodkowie vana dotarli tutaj z Mongolii lub z Chin, gdzie widywano podobne zwierzęta.

W innych krajach europejskich turecki van pojawił się w latach 50. XX w. Do Wielkiej Brytanii sprowadziła go Laura Lushington. Po raz pierwszy pokazano go publicznie w 1955 r. Angielski klub hodowców (GCCF) uznał rasę w 1969 r.; FIFe (Międzynarodowa Federacja Felinologiczna) zrobiła to w 1972 r.

Turecki van w Polsce

W Polsce rasa turecki van nie jest popularna, dlatego znalezienie i zakup kociaka może nastręczać niemałe trudności. Istnieje jednak kilka hodowli zajmujących się tą rasą kotów.

Wzorzec rasy turecki van

Kot turecki van – turkish van – Koty półdługowłose – II kat. wg FIFe

kod EMS: TUV

• Pochodzenie: Turcja
• Charakter: towarzyski, oddany opiekunowi
• Wielkość: średniej wielkości
• Waga: 3-8 kg
• Tułów: silny, długi, muskularny, z szeroką klatką piersiową; kończyny średniej długości, mocne; stopy okrągłe, z obfitym owłosieniem między palcami
• Głowa: krótka, trójkątna, z tępo ściętą kufą i mocną brodą
• Uszy: wysoko osadzone, szerokie u podstawy, ustawione pionowo, porośnięte wewnątrz obfitymi kępkami włosów
• Oczy: duże, okrągłe lub lekko owalne; bursztynowe, niebieskie albo dwubarwne
• Nos: prosty, średniej długości
• Ogon: średniej długości, mocno owłosiony
• Sierść: półdługa, średniej długości, jedwabista i delikatna, bez podszerstka; zimą gęściejsza i bardziej obfita, latem – znacznie krótsza
• Maść: kredowobiała, za wyjątkiem kolorowych miejsc na głowie i ogonie; znaczenia mogą być kasztanowo-czerwone lub kremowe; dwie barwne plamy występujące na głowie w pobliżu uszu są przedzielone białą strzałką, którą nazywa się „palcem Allaha”
• Odporność/podatność na choroby: odporny
• Długość życia: 15-18 lat
• Możliwość zakupu kociaka w Polsce: tak
• Koszty utrzymania: 150-200 zł miesięcznie
• Cena kota z rodowodem: 2500-3000 zł

Ciekawostki o rasie turecki van

Charakterystyczne jest umaszczenie tych kotów. Kolor występuje tylko w okolicach uszu i na ogonie, reszta ciała jest biała. Znaczenie na głowie u kota rasy turecki van to dwie barwne plamy przedzielone białą strzałką – w Turcji nazywana jest ona palcem Allaha. Według legendy ślad ten pozostawił Allah, dotykając w tym miejscu głowy kota.

Vany były doskonale przystosowane do życia w trudnych warunkach klimatycznych. W rejonie Turcji, w którym żyły, zimy są bowiem wyjątkowo mroźne, a lata – gorące. Ich obfite, gęste futro zapewniało ochronę przed śniegiem, wilgocią i niską temperaturą. Latem szata stawała się znacznie krótsza, dzięki czemu łatwiej im było znieść upały. Pożywienie tureckich vanów składało się głównie z ryb, które udało im się złowić – zapewne dlatego koty te nie boją się wody i chętnie pływają. Specyficzna budowa włosa – pusty w środku stożek – i brak podszerstka sprawiają, że sierść szybko schnie po kąpieli.

Kociąt rasy turecki van nie należy zbyt szybko zabierać z hodowli – powinny przebywać z matką do trzeciego miesiąca życia. Wyrosną wówczas na koty bardziej zrównoważone i pewne siebie.

Turecki van długo dojrzewa. Pełną dojrzałość uzyskuje między 3. a 5. rokiem życia.