Niebieskie koty – rasy kotów o ciemnoszarym umaszczeniu

Niebieskie koty wyglądają magicznie. Tak naprawdę jednak za ten niecodzienny kolor odpowiada gen sierści czarnej, a dokładnie zmutowanego allelu d. Jest on nieco zmodyfikowany, tak jakby… rozcieńczony. W efekcie tego zjawiska podziwiać możemy różne odcienie szarości. Sierść u niebieskich ras kotów występuje w kolorach od jasnoszarego, popielatego, aż do stalowego, ciemnoszarego i grafitowego. Szarość w swej różnorodności często pozostawia niebieską poświatę. Dzięki temu właśnie podziwiać możemy niebieskie rasy kotów.

Niebieskie rasy kotów

Chociaż istnieją cztery rasy kotów z płaszczem, który ma niebieski odcień, to co najmniej w czterech innych przypadkach kocich ras dopuszcza się umaszczenie o tej barwie. Oto wszystkie niebieskie rasy kotów:

• kot rosyjski niebieski,
• kot kartuski,
• nebelung,
• korat,
• kot brytyjski niebieski krótkowłosy,
• kot orientalny krótkowłosy,
• kot perski,
• kot burmski niebieski.

Poniżej znajdziesz dokładniejsze opisy przedstawicieli tych ras!

1. Niebieskie koty – kot rosyjski niebieski

Kot rosyjski niebieski to naturalna rasa powstała na północnych terenach Rosji, a dokładniej w okolicach Archangielska. Choć wyjątkowe futro pozwalało przetrwać w surowych warunkach, to sprawiło też, że kot stał się celem dla kłusowników. Ze względu na swoje umaszczenie przez lata „rusek” wyrobił sobie silny instynkt przetrwania i wysoką inteligencję.

Zgodnie ze standardem, kot rosyjski niebieski występuje w jednym umaszczeniu – jednolitym, bez oznaczeń. U kotów hodowlanych dopuszczalny jest każdy odcień niebieskoszary. Włosy kotów tej rasy mają srebrne końcówki, które nadają sierści wyjątkowy srebrzysty blask. Płaszcz jest bardzo gęsty, krótki, podwójny, w dotyku aksamitny i pluszowy. Oczy tego kota są jaskrawozielone, co jeszcze bardziej podkreśla urok niebieskiego ubarwienia. Kot rosyjski występuje także w barwie białej i czarnej, jednak umaszczenia te funkcjonują już jako odrębna rasa.

Rosyjskie koty niebieskie są spokojne, a równocześnie ciekawskie i towarzyskie. Nie przepadają za samotnością, ale z łatwością dogada się z innym kotem lub psem.

2. Kot kartuski – Chartreux

Futro kota kartuskiego zawsze ma kolor niebieskoszary. Wachlarz barwy waha się od bardzo jasnej popielatej do odcienia nieco głębszego. Niebieskie futerko to jest dość krótkie, podwójne, z bardzo gęstym podszerstkiem. W wyniku tego ma nieco wełnistą strukturę, która zapewnia naturalną ochronę przed chłodem i wilgocią. Najgrubszą sierścią pochwalić się mogą dojrzałe kocury.

Chartreux to narodowy kot Francji, choć jego dalekich korzeni doszukiwać się można w starożytnej Persji. We krwi tej niebieskiej rasy kotów płynie krew kotów brytyjskich krótkowłosych, perskich i rosyjskich niebieskich, z którymi była krzyżowana. Poza przepięknym okryciem wyróżnia je głęboki, miedziany kolor oczu.

3. Nebelung

Nebelung to kot o półdługim, podwójnym, bardzo miękkim niebieskim futrze z zielonymi lub żółto-zielonymi oczami. Sierść kota tej rasy jest wyjątkowo miękka i jedwabista. Dopuszczalne są różne odcienie niebieskiego; wszystkie włosy mają srebrne zakończenia. Rasa ta nie jest uznawana przez FIFe, jednak większość związków felinologicznych ma ją w swoim katalogu. Wszelkie przebarwienia dyskwalifikują kocię z dalszej hodowli i udziału w wystawach.

Nazwa rasy pochodzi od niemieckiego słowa „nebel” oznaczającego „mgłę”. To dobre określenie dla tego cichego kota poruszającego się bezszelestnie niczym podmuch wiatru. Świetnie obrazuje srebrzystą i połyskliwą poświatę, jaka otacza mruczka. Jednak pochodzenia tej rasy kotów upatrywać należy raczej w Rosji. O nebelungu mówi się jak o długowłosym kocie rosyjskim. Uważa się, że to odtworzona rasa półdługowłosego kota rosyjskiego niebieskiego z czasów wiktoriańskich.

Charakter kota nebelunga jest podobny do kota rosyjskiego niebieskiego. Ten zrównoważony i inteligentny kot jest przywiązany do opiekuna i trochę nieufny w stosunku do obcych.

4. Korat

Zgodnie ze standardem rasy korat powinien mieć krótką, pojedynczą, przylegającą i błyszczącą sierść, która u nasady jest jasnoniebieska, ale stopniowo przechodzi w głębszy odcień niebieskiego w kierunku końcówek. Srebrzyste wykończenie czubków włosów korata jest szczególnie widoczne na twarzy i stopach. Oczy mocno zielone.

Koraty to wyjątkowe koty, które słyną ze swojej uczuciowości i serduszkowego „wykończenia”. W Tajlandii (skąd pochodzi) korat nazywany jest symbolem szczęścia i miłości. Jego unikatowy kształt pyszczka przypomina serce. Patrząc na kota od góry, zaobserwować możemy, że kształt głowy również przypomina serce. Trzecie serce znajdziemy, patrząc na koci nosek, a czwarte – na klatkę piersiową. Futerko układa się tu inaczej niż na reszcie ciała, tworząc serduszkowy wzór.

Koty kartuskie lubią się bawić, są czułe i przywiązane do opiekunów. Jak inne stare rasy, koraty cieszą się dobrym zdrowiem.

5. Kot brytyjski niebieski krótkowłosy

Brytyjski krótkowłosy jest często uważany za niebieskiego kota, choć prawda jest taka, że ta znana rasa występuje w różnych kolorach. Są w niej bowiem dozwolone wszystkie umaszczenia. Co więcej, koty mogą mieć futro jednolite, dwubarwne, wielobarwne, pręgowane, znakowane, cieniowane, szylkretowe, szynszylowe i dymne.

Kot brytyjski niebieski krótkowłosy jest bez wątpienia najbardziej rozpoznawalnym przedstawicielem tej rasy. Jednak kotem brytyjskim niebieskim możemy nazwać tylko kociaka o jednolitym futerku bez znaczeń. Pospolity niebieski kolor umaszczenia może różnić się odcieniem, ale zazwyczaj jego skala waha się od jasno do średnio niebieskiego. Oczy tego kota również mogą mieć różne barwy, dostosowane do umaszczenia. Niebieskie brytyjczyki posiadają zazwyczaj oczy koloru od złotego po pomarańczowe.

Kot brytyjski jest inteligentny, pewny siebie i śmiały. Lubi kontakt z człowiekiem i czułości, jednak nie przepada za braniem na ręce.

6. Kot orientalny krótkowłosy

Kot orientalny występuje w kilkudziesięciu odmianach kolorystycznych jedno- i wielobarwnych, jednolitych i wzorzystych, pręgowanych, a co więcej – także point. Nie jest to zatem wyłącznie niebieska rasa kotów. Jednak wśród wielu możliwości płaszczy jest również odmiana „blue”. Niebieski kolor może być jednolity bądź wymieszany z innymi, a także wtopiony w różnorakie wzory.

Sierść jest krótka, ale delikatna i jedwabista, bez podszerstka. Jednolicie niebieski „orient” wygląda smukło i elegancko. Różnorodność kolorystyczna sierści i oczu jest tym, co kota orientalnego odróżnia od kota syjamskiego. Syjamy i orienty są do siebie bardzo podobne, jednak, po pierwsze, syjamy mają sztywno określoną ramę barw, w jakich występują – są to wyłącznie odmiany barw typu point – a po drugie, różni je także kolor oczu. U kotów syjamskich może on być wyłącznie niebieski.

Koty orientalne krótkowłose są skoczne, towarzyskie i zawsze chętne do zabawy. Czworonogi tej rasy mają silny charakter i mogą być uparte!

7. Kot perski

Kot perski to jedna z najstarszych kocich ras. Dawniej bardzo popularna i lubiana do dziś. Prawdopodobnie protoplaści persów przybyli do Europy z Bliskiego Wschodu (Iran, dawna Persja). Legenda głosi, że perskiego kota wyczarował magik z iskry ognia, odbicia blasku dwóch gwiazd i obłoczka szarego dymu. A może niebieskiego?

Pers występuje w kilkudziesięciu kolorach i jeszcze większej liczbie odmian; w rzeczywistości istnieje 7 oddzielnych podziałów kolorystycznych. Przy tak dużej liczbie opcji nie powinno dziwić, że persy często spotyka się również w kolorze niebieskim. Wśród siedmiu podziałów kolorystycznych, sierść niebieską można znaleźć w klasach jednolitych, przydymionych i cieniowanych, pręgowanych, półkolorowych, dwukolorowych i himalajskich.

Koty perskie mają zrównoważony charakter. Są spokojne – czasem aż do przesady. Ze względu na ryzyko nadwagi warto zachęcać je do zabawy. Kot tej rasy nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji, jednak jego długą sierść należy dokładnie rozczesywać.

8. Kot burmski niebieski

Kot burmski ma bardzo krótką i błyszczącą sierść, prawie bez podszycia. Jest jedwabista i przylegająca do ciała. Najczęściej występuje w kolorach: sobolowy, czekoladowy, liliowy, również niebieski. Wzorzec rasy wyjaśnia, że maść niebieska u kota burmskiego ma mieć odcień płowy. Jaśniejszy kolor zawsze występuje na brzuchu i klatce piersiowej, a nieco ciemniejszy – na grzbiecie. Poduszki łapek u tego kota są różowo-niebieskie. Niezależnie od koloru, włosy mają delikatną konsystencję i przypominają satynę.

Umaszczenie burmskie należy do grupy umaszczeń point – przypomina zatem umaszczenie syjamskie, czyli jaśniejsze ciało i ciemniejsze pointy, a więc pyszczek, uszy i łapki. Istnieje jednak między nimi zasadnicza różnica. W umaszczeniu burmskim kontrast między pointami a resztą ciała jest niewielki, czyli pointy są w kolorze ciała, nieco tylko ciemniejsze. U syjamów – kontrasty są o wiele bardziej zauważalne.

Kot burmański ma bardzo psi charakter – silnie przywiązuje się do opiekunów i lubi aportować zabawki. Ponadto dobrze dogaduje się z innymi zwierzakami.